Ekumeniczny Synod Biskupów

Patriar­cha Kon­stan­ty­no­po­la Bar­tło­miej I, ducho­wy zwierzch­nik pra­wo­sław­ny bie­rze udział w roz­po­czę­tym wła­śnie 12 Zgro­ma­dze­niu Zwy­czaj­ne­go Syno­du Bisku­pów, któ­ry poświę­co­ny jest “Sło­wu Boże­mu w życiu i misji Kościo­ła”.

Poza lide­rem świa­ta pra­wo­sław­ne­go w Syno­dzie weź­mie udział tak­że, po raz pierw­szy w histo­rii, przed­sta­wi­ciel juda­izmu. Będzie nim rabin Haj­fy, Sze­ar Jaszuw Kohen. Ma on mówić o cen­tral­nym miej­scu Pisma Świę­te­go w żydow­skiej tra­dy­cji i codzien­nym życiu, o jego zna­cze­niu w wycho­wa­niu dzie­ci.

Komen­tarz

Oba te wyda­rze­nia nie są oczy­wi­ście niczym prze­ło­mo­wym w histo­rii Kościo­ła. Szcze­gól­nie kon­tak­ty mię­dzy patriar­chą Kon­stan­ty­no­po­la a bisku­pem Rzy­mu są już nie­mal codzien­no­ścią. Nie­co ina­czej przed­sta­wia się obec­ność rabi­na na Syno­dzie (ina­czej, bo to pierw­sze tego typu wyda­rze­nie w histo­rii Kościo­ła), ale i tu jest ono jedy­nie kon­se­kwen­cją przy­ję­tej przed laty linii postę­po­wa­nia Kościo­ła wobec star­szych bra­ci w wie­rze.

A jed­nak war­to o nich pamię­tać, choć­by dla­te­go, że w okre­sie, któ­ry cha­rak­te­ry­zu­je się ochło­dze­niem sto­sun­ków eku­me­nicz­nych, pozo­sta­ją one wyraź­nym zna­kiem, że dla Kościo­ła kato­lic­kie­go jed­ność chrze­ści­jan i dia­log z inny­mi reli­gia­mi pozo­sta­ją prio­ry­te­ta­mi. I nie cho­dzi w nich o jakiś rela­ty­wizm, roz­my­wa­nie róż­nic, ale o poważ­ne spo­tka­nie, w któ­rym ludzie ina­czej wie­rzą­cy będą szcze­rze mówić o tym, w co i jak wie­rzą.