Francuscy Żydzi wyjeżdżaja do Izraela

28 lip­ca br. 200 fran­cu­skich Żydów doko­na­ło swej ali­ji – wyje­cha­ło na sta­łe do Izra­ela. Wita­ją­cy ich w Tel-Awi­wie pre­mier Sza­ron wygło­sił prze­mó­wie­nie, w któ­rym pojed­naw­czym tonem mówił o Fran­cji. W samej Fran­cji nato­miast wyjazd wzbu­dził duże zain­te­re­so­wa­nie mediów. Ich opi­nie i komen­ta­rze są przy tym moc­no zróż­ni­co­wa­ne.

Dla wie­lu z emi­gran­tów wyjazd był odpo­wie­dzią na wysto­so­wa­ny 18 lip­ca br. apel izra­el­skie­go pre­mie­ra Arie­la Sza­ro­na, by opu­ścić Fran­cję, w któ­rej „sze­rzy się anty­se­mi­tyzm”. Gmi­na żydow­ska w Pary­żu zor­ga­ni­zo­wa­ła na lot­ni­sku Char­le­sa de Gaulle’a spe­cjal­ną cere­mo­nię poże­gnal­ną, a na lot­ni­sku w Tel Awi­wie powi­tał ich m.in. pre­mier Sza­ron.

- Wyso­ko ceni­my mobi­li­za­cję Jacqu­esa Chi­ra­ka i jego rzą­du w wal­ce z anty­se­mi­ty­zmem — mówił Sza­ron na lot­ni­sku w Tel-Awi­wie, pod­kre­śla­jąc przy tym, że nale­ży odróż­nić wal­kę z anty­se­mi­ty­zmem od zachę­ca­nia do emi­gra­cji do Izra­ela. — Żydzi nie powin­ni ucie­kać przed anty­se­mi­ty­zmem, ale osie­dlać się tutaj, gdyż tu jest ich ojczy­zna — zazna­czył pre­mier Izra­ela.

Tym­cza­sem fran­cu­ski dzien­nik “Fran­ce Soir” napi­sał w komen­ta­rzu, że po oskar­że­niach ze stro­ny pre­mie­ra Izra­ela, powi­ta­nie gru­py 200 imi­gran­tów z tak wiel­ką pom­pą i obec­ność Arie­la Sza­ro­na na lot­ni­sku mogą być uwa­ża­ne za kolej­ną pro­wo­ka­cję wobec Pary­ża.

“Le Figa­ro” pisze nato­miast, że Agen­cja Żydow­ska (Soch­nut), zaj­mu­ją­ca się umoż­li­wia­niem Żydom powro­tu do Izra­ela, sta­ra się przed­sta­wić sytu­ację w mniej dra­ma­tycz­nym świe­tle. Pod­kre­śla ona, że powrót 200-oso­bo­wej gru­py pla­no­wa­ny był od dwóch lat, apel Sza­ro­na nie miał zatem żad­ne­go wpły­wu na ich decy­zję.

Jeden z przy­wód­ców fran­cu­skiej spo­łecz­no­ści żydow­skiej, Theo Kle­in, stwier­dził, że rozu­mie orto­dok­syj­nych Żydów, gdyż — jak powie­dział — w Izra­elu będzie im łatwiej żyć. Zachę­cił jed­nak tych mniej wie­rzą­cych, aby zasta­no­wi­li się trzy razy zanim opusz­czą Fran­cję.

Z kolei dzien­nik “La Cro­ix” opu­bli­ko­wał wypo­wie­dzi kil­ku emi­gran­tów. Josian­ne Dray, któ­ra wyje­cha­ła wraz z mężem i czwór­ką dzie­ci, powie­dzia­ła gaze­cie, że jej wyjazd ma cha­rak­ter reli­gij­ny. Doda­ła jed­nak, że choć było im bar­dzo dobrze we Fran­cji, to jed­nak ist­nie­ją­cy od dwóch lat kli­mat napię­cia skło­nił ich do wcze­śniej­sze­go wyjaz­du. Bri­git­te Gras­si, rów­nież opusz­cza­ją­ca Fran­cję z mężem i czwór­ką dzie­ci, doda­ła, że nie czu­ła się w niej bez­piecz­nie i bała się o dzie­ci. Ma nadzie­ję, że w Izra­elu będą mieć lep­sze życie, że będzie spo­koj­niej­sza, mniej zestre­so­wa­na i że dzie­ci będą mogły być bar­dziej nie­za­leż­ne.

Odmien­ne w tonie są wypo­wie­dzi mło­dych ludzi. 17-let­nia Alek­san­dra Lewin nie czu­je się dotknię­ta anty­se­mi­ty­zmem, a do Izra­ela wyjeż­dża, aby odna­leźć tam swo­je korze­nie. 20-lat­ka Dorit Bismuth chce w Izra­elu stu­dio­wać archi­tek­tu­rę. O wyjeź­dzie do Izra­ela myśla­ła już od pię­ciu lat, bo – jak mówi – “Izra­el jest moim kra­jem i jestem zde­ter­mi­no­wa­na do nie­go wró­cić”. Élo­die Lam­bro­zo, 19 lat, liczy­ła już od lat na wyjazd do Izra­ela, gdzie chce stu­dio­wać lite­ra­tu­rę i miesz­kać w cam­pu­sie w Tel Awi­wie. Jej mat­ka tłu­ma­czy, że dziew­czy­na zako­cha­ła się w Izra­elu.

Imi­gra­cja z Fran­cji do Izra­ela, przez wie­le lat umiar­ko­wa­na, wzro­sła w 2002 roku, kie­dy to wyje­cha­ło 2100 Żydów. Tyle samo w roku 2003, w któ­rym podwo­je­niu ule­gła incy­den­tów o pod­ło­żu anty­se­mic­kim (z 77 w 2002 r. do 141 w następ­nym roku).

W tym roku Fran­cję może opu­ścić ponad 2500 Żydów. To nie­speł­na 0,5 proc. fran­cu­skiej spo­łecz­no­ści żydow­skiej, któ­ra — będąc naj­licz­niej­szą w Euro­pie Zachod­niej — liczy oko­ło 580 tys. ludzi.Forum Znak