Historia konwersji rabina Rzymu
- 30 kwietnia, 2004
- przeczytasz w 2 minuty
We Włoszech ukazała się niedawno napisana w 1954 r. i ogłoszona w USA autobiografia byłego rabina Rzymu Eugenia Zollego “Before the Dawn” (“Prima dell’alba”, San Paolo 2004). Israel Zoller w lutym 1945 r. wraz z małżonką przyjął chrzest i w dowód wdzięczności dla Piusa XII (Eugenia Pacellego) do swego imienia dodał drugie, imię chrzcielne papieża. Redaktorem wydania włoskiego jest dr Alberto Latorre, autor pracy “Od Israela Zollera […]
We Włoszech ukazała się niedawno napisana w 1954 r. i ogłoszona w USA autobiografia byłego rabina Rzymu Eugenia Zollego “Before the Dawn” (“Prima dell’alba”, San Paolo 2004). Israel Zoller w lutym 1945 r. wraz z małżonką przyjął chrzest i w dowód wdzięczności dla Piusa XII (Eugenia Pacellego) do swego imienia dodał drugie, imię chrzcielne papieża.
Redaktorem wydania włoskiego jest dr Alberto Latorre, autor pracy “Od Israela Zollera do Eugenia Zollego: itinerarium poszukującego badacza”, z którym Agencja ZENIT przeprowadziła wywiad.
Latorre podkreślił, że do zrozumienia kroku Zollego trzeba gruntownie przestudiować jego formację kulturową i duchową oraz nie można go z jednej strony oskarżać o zdradę, a z drugiej wykorzystywać jego historii do celów apologetycznych.
Zolli sam mówił, że już od czasu swych studiów (był historykiem religii i egzegetą) odczuwał głęboką miłość do Jezusa i że w jego wypadku nie chodziło o nawrócenie, lecz przylgnięcie.
Nigdy też nie porzucił judaizmu, lecz idąc śladami św. Pawła wszedł w chrześcijaństwo jako żyd. Zdaniem Latorre spotkanie z papieżem Pacellim nie miało tu decydującego znaczenia.
Zolli był rabinem Rzymu od 1938 do lipca 1944 r. 15 sierpnia 1944 roku rabin Zoller przekazał rektorowi Uniwersytetu Gregoriańskiego o. Paolo Dezza SI zamiar przejścia na chrześcijaństwo. 13 lutego 1945 roku przyjął chrzest wraz ze swoją żoną Emmą, która przyjęła też drugie imię Maria. Zolli napisał swą autobiografię w 1954 roku, ale publikacji doczekała się dopiero teraz.
Israele Zoller wywodził się z Polski. Jego matka pochodziła z rodziny rabinów. Kształcił się na Uniwersytecie Wiedeńskim, a potem we Florencji. W 1920 r. został rabinem w Trieście. W 1933 r. otrzymał obywatelstwo włoskie, a z powodu faszystowskich ustaw musiał zlatynizować swe nazwisko z Zoller na Zolli. Był wykładowcą uniwersytetu w Padwie, ale musiał opuścić katedrę wskutek przepisów ustaw rasowych rządu Benito Mussoliniego. W 1938 roku został mianowany wielkim rabinem Rzymu.
W autobiografii Zolli opowiada, jak po wkroczeniu nazistów do Rzymu całą duszą zajął się ratowaniem Żydów dzięki współpracy z instytucjami watykańskimi, a w szczególności dzięki pomocy Piusa XII.
Po chrzcie Zolli został oskarżony o zdradę. Oskarżycielom odpowiadał:
Niczego się nie wyrzekłem; mam spokojne sumienie. Czy Bóg Jezusa Chrystusa, Pawła, nie jest przypadkiem Bogiem Abrahama, Izaaka, Jakuba? Paweł jest konwertytą. Czy porzucił Boga Izraela? Przestał kochać Izrael? Takie myślenie jest absurdem.