Mennonici spotkali się z papieżem
- 22 października, 2007
- przeczytasz w 2 minuty
Benedykt XVI spotkał się w Rzymie z delegacją Światowej Konferencji Mennonitów. Dialog mennonitów z katolikami odbywa się od zaledwie dziewięciu lat. Podczas spotkania akcentowano wspólne cechy obu wyznań chrześcijańskich. “Wspólnie akcentujemy, że nasze działania na rzecz pokoju mają swe korzenie w Jezusie Chrystusie, który jest naszym pokojem, który obie części uczynił jednością wprowadzając pokój, aby i jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym […]
Benedykt XVI spotkał się w Rzymie z delegacją Światowej Konferencji Mennonitów. Dialog mennonitów z katolikami odbywa się od zaledwie dziewięciu lat.
Podczas spotkania akcentowano wspólne cechy obu wyznań chrześcijańskich. “Wspólnie akcentujemy, że nasze działania na rzecz pokoju mają swe korzenie w Jezusie Chrystusie, który jest naszym pokojem, który obie części uczynił jednością wprowadzając pokój, aby i jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż” — zaznaczył Benedykt XVI.
Mennonici swą nazwę wywodzą od założyciela, którym był Menno Simons. Ruch ten wykształcił się w Holandii w XVI wieku. Do głównych jego zasad należy uznanie jedynie chrztu dorosłych, jako rezultatu świadomych decyzji oraz wiary w Chrystusa. Są oni pacyfistami i obowiązuje ich całkowity zakaz noszenia i używania broni, przysięgania na cokolwiek czy sprawowania wysokich urzędów, co prowadzi z kolei do radykalnego oddzielenia Kościoła od państwa.
W Polsce mennonici osiedlali się między innymi na Żuławach oraz w Dolinie Dolnej Wisły, na terenach wcześniej nie zamieszkanych, dając początek tzw. kolonizacji holenderskiej. Byli niezwykle pracowici, wykazywali się ogromną zręcznością i kunsztem, jeśli chodzi o osuszanie bagien, w ciągu stu lat udało im się osuszyć spory kawałek ziemi. Mennonici skupiali się w gminach flamandzkich i fryzyjskich. Stworzyli kulturę o niezwykle surowych obyczajach i zasadach, ich “religią” była praca. Po I rozbiorze w 1772 r., musieli uchodzić przed pruskim militaryzmem, część ich udała się do Rosji, dając początek rosyjskim mennonitom, pozostali szybko ulegli germanizacji.
W 1945 roku musieli opuścić tereny Żuław w związku ze zbliżającą się Armią Czerwoną. Reszta tutejszej ludności wyjechała do Niemiec w wyniku tzw. akcji repatriacyjnych.