Nieporozumienia językowe wokół islamu?

Na stro­nie inter­ne­to­wej GetRe­li­gion uka­zał się arty­kuł zna­ne­go kore­spon­den­ta reli­gij­ne­go, Terry’ego Mat­tin­gly (zdj.), na temat obra­zu świa­ta islam­skie­go w anglo­ję­zycz­nych mediach. Jak przy­zna­je autor prze­cięt­ny odbior­ca nie uzy­sku­je moż­li­wo­ści roz­róż­nie­nia mię­dzy muzuł­ma­na­mi a eks­tre­mi­sta­mi.

Mimo, iż orga­ni­za­cje ter­ro­ry­stycz­ne były paro­krot­nie kry­ty­ko­wa­ne przez teo­lo­gów islam­skich, a tak­że poli­ty­ków, wie­lu z nich, cho­ciaż­by pre­zy­dent Paki­sta­nu, gene­rał Parvez Mushar­raf, wypo­wia­da­ło się życz­li­wie o ich przed­sta­wi­cie­lach. Mattingly’ego ude­rza okre­śla­nie tych ostat­nich mili­cją bądź rycer­stwem, mimo rów­no­cze­snej kry­ty­ki.

Jak wyni­ka z obser­wa­cji inter­ne­to­wych doko­na­nych przez Mattingly’ego hasło “muzuł­mań­ski” naj­czy­ściej wystę­pu­je w kon­tek­ście ter­ro­ry­zmu. Są to zatem dwa poję­cia sta­le koja­rzo­ne, powi­no­wac­two któ­rych jest utrzy­my­wa­ne.

Nie tak daw­no “Washing­ton Post” kon­cen­tro­wał się na dzia­ła­niach Hama­su w Izra­elu. Rady­kal­na islam­ska par­tia rzą­dzą­ca sta­wia dziś czo­ła dwóm ten­den­cjom w pale­styń­skim spo­łe­czeń­stwie: pró­bom wal­ki z Izra­elem jako oku­pan­tem oraz popu­lar­nym nego­wa­niem waż­no­ści posta­no­wień z Oslo w 1993, usta­na­wia­ją­cych ist­nie­nie obok sie­bie dwu państw na jed­nym tere­nie.

Ter­ry Mat­tin­gly sta­wia pyta­nie, czy eks­tre­mizm i ter­ro­ryzm są wpi­sa­ne w natu­rę isla­mu. Stwier­dza rów­no­cze­śnie, iz jed­no­znacz­na odpo­wiedź nie padła ze stro­ny same­go isla­mu, gdyż kwe­stia potrze­by ucie­ka­nia się do prze­mo­cy w tej reli­gii wciąż pod­le­ga dys­ku­sji.