O dialogu luterańsko-prawosławnym
- 4 września, 2005
- przeczytasz w 1 minutę
Na rynku ukazała się w wydawnictwie LIT pod koniec 2004 roku książka Nikolae Manole, rumuńskiego teologa prawosławnego, poświęcona dialogowi ewangelicko-prawosławnemu. Jest ona ilustracją ekumenicznej hermeneutyki spotkania, w której tożsamości prawosławnego i reformacyjnego rozumienia Kościoła rozwinięte są w formie perspektyw dlawspólnoty Kościołów — napisał we wstępie do książki prof. Christoph Schwoebel, profesor teologii ewangelickiej z Heidelbergu. Komentarz do książki, napisał również abp Serafin, rumuńsko-prawosławnymetropolitadla Niemiec i Europy Środkowej.Książka Manole jest […]
Na rynku ukazała się w wydawnictwie LIT pod koniec 2004 roku książka Nikolae Manole, rumuńskiego teologa prawosławnego, poświęcona dialogowi ewangelicko-prawosławnemu. Jest ona ilustracją ekumenicznej hermeneutyki spotkania, w której tożsamości prawosławnego i reformacyjnego rozumienia Kościoła rozwinięte są w formie perspektyw dlawspólnoty Kościołów — napisał we wstępie do książki prof. Christoph Schwoebel, profesor teologii ewangelickiej z Heidelbergu. Komentarz do książki, napisał również abp Serafin, rumuńsko-prawosławnymetropolitadla Niemiec i Europy Środkowej.
Książka Manole jest jego pracą habilitacyjną napisaną na Fakultecie Teologii Ewangelickiej w Bochum. Autor zajmuje się w niej analizą głównych problemów teologicznych w dialogu luterańsko-prawosławnym. Szczegółowemu oglądowi poddane są nie tylko starokościelne traktaty teologiczne, dzieła reformatorów i teologów prawosławnych, lecz także współczesne dokumenty ekumeniczne (np. Lima).
Ważnym problemem poruszonym przez Manole jest również teologia trynitarna, a także trudności hermeneutyczne w dialogu między prawosławnym Wschodem a reformacyjnym Zachodem.