O pluralizmie na KUL‑u

Rab­bi Joshua Heshel jest chy­ba naj­wy­bit­niej­szą posta­cią teo­lo­gii juda­istycz­nej minio­ne­go stu­le­cia. Kil­ka­krot­nie odby­wał dłu­gie roz­mo­wy z bisku­pa­mi Rzy­mu w spra­wie dia­lo­gu kato­lic­ko-żydow­skie­go. Jego sło­wa do Paw­ła VI zain­spi­ro­wa­ły dekla­ra­cję Sobo­ru Waty­kań­skie­go II Nostra aeta­te. Wczo­raj stu­den­ci Kato­lic­kie­go Uni­wer­sy­te­tu Lubel­skie­go spo­tka­li się z Herol­dem Kasi­mo­vem, reli­gio­znaw­cą i uczniem wiel­kie­go rab­bie­go XX wie­ku.

Rab­bi Joshua Heschel uka­zu­je w swych pra­cach Boga, jako twór­cę wszyst­kich reli­gii. W ist­nie­niu każ­dej z nich Heschel dopa­tru­je się Bożej woli, a w rela­cji Boga i czło­wie­ka dostrze­ga kom­ple­men­tar­ność – rów­nież na pozio­mie reli­gio­twór­czym.

„Bóg poszu­ku­je ludzi – mówił do stu­den­tów uczeń Hesche­la, H. Kasi­mov. – Ludz­kie dzia­ła­nia nie pozo­sta­ją też bez wpły­wu na Nie­go.”

Dla Hesche­la reli­gia jest potrzeb­ną czło­wie­ko­wi intym­nią i swo­istą osto­ją, jed­nak nie odse­pa­ro­wu­je go od innych świa­to­po­glą­dów, ale zobo­wią­zu­je do pod­ję­cia reflek­sji rów­nież nad tymi ostat­ni­mi. Swe poglą­dy Joshua Heschel zawarł w poczyt­nym dzie­le: The Pro­phets (1962), oraz ese­ju No Reli­gion is an Island. Jest auto­rem wyda­ne­go nie­daw­no w Pol­sce dzie­ła Pro­si­łem o cud

Za zakoń­cze­nie spo­tka­nia Kasi­mov porów­nał dzia­łal­ność swe­go mistrza z wizją dia­lo­gu mię­dzy­re­li­gij­ne­go Jana Paw­ła II. Przed­sta­wił tak­że zasłu­gi obu dla poro­zu­mie­nia mię­dzy reli­gia­mi mono­te­istycz­ny­mi.