O wspólne świadectwo katolików i luteranów

Lute­rań­sko-kato­lic­ka Wspól­na Dekla­ra­cja o Uspra­wie­dli­wie­niu, któ­rą przed­sta­wi­cie­le oby­dwu wyznań pod­pi­sa­li pięć lat temu w Augs­bur­gu, nie powin­na być jedy­nie kawał­kiem papie­ru czy mar­twym listem — stwier­dził kar­dy­nał Wal­ter Kasper. — Doku­ment musi stać się zna­ny, musi żyć i stać się w Kościo­łach rze­czy­wi­sto­ścią — dodał.

- Papież Jan Paweł II nazwał Dekla­ra­cję kamie­niem milo­wym. To traf­ne okre­śle­nie. Osią­gnę­li­śmy waż­ny etap, nawet jeśli to nie jest jesz­cze koniec dro­gi — stwier­dził kard. Kasper. Dodał, że doku­ment jest nie­zwy­kle waż­ny nawet, jeśli zna­my jego ogra­ni­cze­nia. Jego wiel­kość pole­ga na tym, że teraz może­my dawać wspól­ne świa­dec­two temu, co jest ser­cem naszej wia­ry, i z tym świa­dec­twem wcho­dzi­my razem w nowy wiek, nowe mile­nium — stwier­dził kar­dy­nał. — Dra­stycz­nie seku­la­ry­zu­ją­cy się świat potrze­bu­je takich wspól­nych świa­dectw — dodał.

Kar­dy­nał Kasper, któ­ry prze­wod­ni­czy Papie­skiej Radzie ds. Jed­no­ści Chrze­ści­jan, wypo­wie­dział te sło­wa pod­czas obrad Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go w Ame­ry­ce (Evan­ge­li­cal-Luthe­ran Church in Ame­ri­ca). Waty­kań­ski dostoj­nik wziął udział w zgro­ma­dze­niu z oka­zji 5. rocz­ni­cy pod­pi­sa­nia Wspól­nej Dekla­ra­cji. Wal­ter Kasper przy­po­mniał, że czas ten jest też 40. rocz­ni­cą Sobo­ru Waty­kań­skie­go II, zwo­ła­ne­go przez papie­ża Jana XXIII, któ­ry poło­żył pod­wa­li­ny pod uwspół­cze­śnie­nie Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go i jego otwar­cie na eku­me­nizm.