Papież i moralna konsekwencja

Jed­ną z naj­więk­szych cech Jana Paw­ła II była jego moral­na kon­se­kwen­cja. W cen­trum kato­lic­kiej nauki spo­łecz­nej była zawsze “kon­se­kwent­na ety­ka życia”, któ­ra zawsze bro­ni­ła war­to­ści i god­no­ści życia ludz­kie­go, i któ­ra prze­zwy­cię­ża­ła selek­tyw­ne moral­no­ści, tak pra­wi­cy jak i lewi­cy — prze­ko­nu­je w felie­to­nie na łamach ewan­ge­li­kal­no-lewi­co­we­go maga­zy­nu “Sojo­ur­ners” Jim Wal­lis, jeden z naj­bar­dziej zna­nych ewan­ge­li­kal­nych publi­cy­stów, zali­cza­ją­cy się do poli­tycz­nej lewi­cy.

Ta kon­se­kwen­cja, zda­niem Wal­li­sa, pro­wa­dzi do tego, że każ­da ze stron poli­tycz­nych spo­rów ogra­ni­cza się wyłącz­nie do akcen­to­wa­nia tych ele­men­tów jego naucza­nia, któ­re jej odpo­wia­da­ją. Kon­ser­wa­ty­ści przy­wo­łu­ją sta­no­wi­sko w kwe­stii abor­cji, euta­na­zji czy moral­no­ści sek­su­al­nej, a ta jest sprzecz­na ze sta­no­wi­skiem wie­lu libe­ra­łów. Jed­no­cze­śnie ci sami kon­ser­wa­ty­ści pomi­ja­ją mil­cze­niem naucza­nie papie­skie w spra­wie kary śmier­ci, woj­ny w Ira­ku czy glo­bal­nej gospo­dar­ki, któ­ra pozba­wia milio­ny osób pra­wa do god­ne­go życia.

Dla­te­go wszyst­kie pró­by zawłasz­cze­nia Jana Paw­ła II przez jed­ną ze stron poli­tycz­nych spo­rów są, zda­niem publi­cy­sty, ska­za­ne na poraż­kę. Poglą­dy Joh­na Ker­ry­’e­go na kwe­stie abor­cji są nie do pogo­dze­nia z naucza­niem papie­skim, ale rów­nie nie do pogo­dze­nia z nim, jego zda­niem, jest sta­no­wi­sko pre­zy­den­ta Busha w spra­wie woj­ny w Ira­ku.

Dla­te­go na poważ­nie poglą­dy Jana Paw­ła II przy­swo­ić sobie mogą ludzie, dla któ­rych istot­na jest moral­na kon­se­kwen­cja. Przede wszyst­kim — zda­niem Wal­li­sa — jest to mło­de poko­le­nie. Dla nie­go moral­na kon­se­kwen­cja jest ducho­wo i moral­nie atrak­cyj­na. A życie Jana Paw­ła II poka­zu­je wszyst­kim jej praw­dę i moc.