Podstawy dialogu międzyreligijnego

Dia­log opar­ty na war­to­ściach toż­sa­mo­ści i otwar­to­ści pozwa­la prze­zwy­cię­ży­ćre­la­ty­wizm i syn­kre­tyzm – powie­dzia­ła Car­men Apa­ri­cio, autor­ka książ­ki poświę­co­nej zasa­dom dia­lo­gu mię­dzy­re­li­gij­ne­go.

Car­men Apa­ri­cio jest pro­fe­so­rem teo­lo­gii na Uni­wer­sy­te­cie Gre­go­riań­skim od 1994 roku. W latach 1989–1999 pra­co­wa­ła jako czło­nek papie­skiej rady ds. świec­kich.

W wywia­dzie udzie­lo­nym por­ta­lo­wi infor­ma­cyj­ne­mu Zenit.org hisz­pań­ska teo­loż­ka dzie­li się swo­imi poglą­da­mi na temat dia­lo­gu mię­dzy­re­li­gij­ne­go. Jej zda­niem jest on nie­moż­li­wy, jeśli repre­zen­tan­ci zaan­ga­żo­wa­nych stron nie mają dobre­go roze­zna­nia w kwe­stiach doty­czą­cych ich wła­snej reli­gii. Poro­zu­mie­nie się i zbli­że­nie mię­dzy dwie­ma reli­gia­mi ma miej­sce tyl­ko wte­dy, gdy oso­bom dzia­ła­ją­cym na rzecz poro­zu­mie­nia przy­świe­ca­ją dwie war­to­ści: toż­sa­mość, rozu­mia­na jako pozna­nie wła­snej reli­gii oraz szcze­re prze­ko­na­nie o gło­szo­nych przez nią praw­dach, a tak­że otwar­tość. Ostat­nią rozu­mieć nale­ży jako chęć pozna­wa­nia tego, co nowe i odmien­ne.

Zda­niem Apa­ri­cio istot­ną spra­wą jest tak­że chęć prze­ła­ma­nia obaw przed wyznaw­ca­mi innych świa­to­po­glą­dów, a tak­że prze­ła­my­wa­nia tych uprze­dzeń, któ­re wyznaw­cy odmien­nych reli­gii mogą odczu­wać w sto­sun­ku do nas. W tym celu pomóc może tyl­ko nazwa­nie po imie­niu każ­dej oba­wy oraz pró­ba zro­zu­mie­nia jej kul­tu­ro­wych uwa­run­ko­wań. Igno­ro­wa­nie wła­snych uprze­dzeń nie pomo­że we wza­jem­nym zbli­że­niu – mówi Apa­ri­cio.