Polskokatolicy o dialogu Unii Utrechckiej z luteranami

W spo­tka­niu uczest­ni­czył zwierzch­nik Kościo­ła bp Wik­tor Wyso­czań­ski. Hono­ro­wym gościem był ks. prof. Urs von Arx ze Szwaj­ca­rii, jeden z czo­ło­wych teo­lo­gów Unii Utrechc­kiej, któ­ry przez wie­le lat był współ­od­po­wie­dzial­ny za bila­te­ral­ne dia­lo­gi eku­me­nicz­ne Unii Utrechc­kiej z angli­ka­na­mi i pra­wo­sław­ny­mi oraz Kościo­łem rzym­sko­ka­to­lic­kim.

Głów­nym tema­tem wystą­pie­nia ks. prof. von Arxa była pod­ję­ta przez Mię­dzy­na­ro­do­wą Kon­fe­ren­cję Bisku­pów Sta­ro­ka­to­lic­kich Unii Utrechc­kiej decy­zja o nawią­za­niu peł­nej jed­no­ści z ewan­ge­lic­ko-lute­rań­skim Kościo­łem Szwe­cji. Uchwa­łę bisku­pów Unii Utrechc­kiej przy­ję­tą w Pra­dze w czerw­cu br. muszą zaak­cep­to­wać Syno­dy poszcze­gól­nych Kościo­łów.

Szwaj­car­ski teo­log zwró­cił uwa­gę, że dia­log teo­lo­gicz­ny pro­wa­dzo­ny od 2005 roku z Kościo­łem Szwe­cji jest jedy­nym dia­lo­giem teo­lo­gicz­nym pro­wa­dzo­nym przez całą Unię z lute­ra­na­mi, jed­nak war­to zazna­czyć, że doty­czy on jedy­nie Kościo­ła Szwe­cji, a nie ogó­łu Kościo­łów lute­rań­skich czy Kościo­łów człon­kow­skich Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej. Efek­tem wie­lo­let­nich roz­mów mię­dzy UU a Kościo­łem Szwe­cji jest bila­te­ral­ny raport Utrecht i Uppsa­la na dro­dze do Kościel­nej Wspól­no­ty z 2013 roku, któ­ry w dużej mie­rze skła­da się z uka­za­nia nauki oby­dwu tra­dy­cji, ale przed­sta­wia tak­że osią­gnię­te poro­zu­mie­nie. Na płasz­czyź­nie lokal­nej dia­log sta­ro­ka­to­lic­ko-lute­rań­ski trwa od wie­lu lat — np. w Niem­czech mię­dzy Kościo­łem Sta­ro­ka­to­lic­kim a Zjed­no­czo­nym Kościo­łem Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skim (VELKD) ist­nie­je od 1985 r. w ramach tzw. Ugo­dy z Bonn inter­ko­mu­nia. Podob­nie jest w Austrii i w Cze­chach.

Przy­ję­te przez UU poro­zu­mie­nie z Kościo­łem Szwe­cji wyni­ka z teo­lo­gicz­nych usta­leń, że oby­dwie wspól­no­ty pod­trzy­mu­ją kato­lic­kie dzie­dzic­two w wie­rze i litur­gii (m.in. poprzez afir­ma­cję i prak­ty­ko­wa­nie histo­rycz­ne­go epi­sko­pa­tu) oraz uzna­ją zasa­dy ekle­zjo­lo­gii com­mu­nio, czy­li teo­lo­gii Kościo­łów lokal­nych moc­no zwią­za­nej z histo­rycz­nym epi­sko­pa­tem oraz zasa­dą syno­dal­no­ści.

Wpraw­dzie Kościół Szwe­cji znaj­du­je się w peł­nej wspól­no­cie z Kościo­ła­mi angli­kań­ski­mi (Ugo­da z Porvoo) to jed­nak poro­zu­mie­nie z UU nie ozna­cza auto­ma­tycz­nie wej­ścia Kościo­łów sta­ro­ka­to­lic­kich w inter­ko­mu­nię z inny­mi sygna­ta­riu­sza­mi Ugo­dy z Porvoo (Kościo­ły lute­rań­skie kra­jów nad­bał­tyc­kich, Kościół ewan­ge­lic­ko-lute­rań­ski w Danii, Fin­lan­dii, Nor­we­gii i Wiel­kiej Bry­ta­nii).

Ks. prof. Urs von Arx omó­wił rów­nież obec­ny stan dia­lo­gów teo­lo­gicz­nych pro­wa­dzo­nych przez Unię Utrechc­ką.