Prawosławni, koptowie i protestanci krytykują watykański dokument

„Kościół kato­lic­ki pozo­sta­je na swo­ich pozy­cjach z XI wie­ku (kie­dy doszło do schi­zmy wschod­niej w 1054 roku) i od tam­te­go cza­su pod­trzy­mu­je te same tezy, z któ­ry­mi Kościół pra­wo­sław­ny się nie zga­dza”, oświad­czył Igor Visy­anow, sekre­tarz ds. Sto­sun­ków Zagra­nicz­nych w patriar­cha­cie moskiew­skim. Według nie­go waty­kań­ski doku­ment „nie uła­twia dia­lo­gu”, któ­ry został przy­wró­co­ny z tak wiel­kim tru­dem.

Egip­scy kop­to­wie zaczę­li pro­te­sto­wać już po zapo­wie­dzi waty­kań­skie­go doku­men­tu przez dzien­nik „Al masri al yom”. „Waty­kan obra­ża milio­ny chrze­ści­jan na całym świe­cie. Chciał­bym, aby papież Bene­dykt XVI, prze­bu­dził się w koń­cu”, stwier­dził kop­tyj­ski biskup Abdel Mas­sih Bas­sit w wywia­dzie dla dzien­ni­ka. Z kolei biskup Mor­cos Azis powie­dział dzien­ni­ka­rzo­wi „Egyp­tian Mail”, że waty­kań­ski doku­ment „zawie­ra bez­war­to­ścio­we tre­ści; nie chcę otwie­rać sta­rych, zabliź­nio­nych ran, ani mówić o grze­chach Kościo­ła kato­lic­kie­go”. Egip­scy komen­ta­to­rzy stwier­dza­ją, że nie­za­do­wo­lo­ny jedy­nie obra­że­niem milio­nów muzuł­ma­nów swo­imi sło­wa­mi na temat Maho­me­ta wypo­wie­dzia­ny­mi w Raty­zbo­nie, Waty­kan ude­rza teraz we wraż­li­wość wier­nych Kościo­łów pra­wo­sław­nych i pro­te­stanc­kich.

Pozy­tyw­nie o doku­men­cie, jako wyja­śnia­ją­cym ponow­nie sta­no­wi­sko Waty­ka­nu, wyra­ził się pra­wo­sław­ny biskup Wied­nia, Hila­rion Alfey­ew. Przy­po­mniał on jed­nak zara­zem, że Kościół pra­wo­sław­ny nie uzna­je bisku­pa Rzy­mu jako „pon­ti­fex maxi­mus” (naj­wyż­sze­go kapła­na) Kościo­ła powszech­ne­go, ale w przy­pad­ku ewen­tu­al­ne­go przy­wró­ce­nia wspól­no­ty eucha­ry­stycz­nej pra­wo­sła­wie uzna go jedy­nie za „pri­mus inter pares” (pierw­szy pomię­dzy rów­ny­mi sobie) w rodzi­nie lokal­nych Kościo­łów bez wła­dzy jurys­dyk­cyj­nej.

Prze­wod­ni­czą­ca Bap­ty­stycz­no-Ewan­ge­lic­kiej Unii Chrze­ści­jań­skiej Włoch (Uce­bi), pastor Anna Maf­fei (zdj.), oświad­czy­ła z kolei, że Bene­dykt XVI „stop­nio­wo pro­wa­dzi Kościół na przed­so­bo­ro­we pozy­cje”. Dla niej, waty­kań­ski doku­ment usu­wa na mar­gi­nes i odrzu­ca inne chrze­ści­jań­skie Kościo­ły, będąc tym samym „sek­ciar­skim spo­so­bem komu­ni­ko­wa­nia”. Co do przy­szło­ści eku­me­ni­zmu pani pastor powie­dzia­ła, że ten nie zale­ży od „kościel­nej dyplo­ma­cji, od dobrej woli lub edu­ka­cji”, ale od słów Chry­stu­sa i Jego modli­twy wymó­wio­nej przed jego męką i śmier­cią: „Aby wszy­scy byli jed­no, jak Ty, Ojcze, jesteś we mnie, a ja w Tobie. I aby oni rów­nież byli w nas, żeby świat uwie­rzył, że Ty mnie posła­łeś” (Jan 17, 21). „Pomi­mo aro­gan­cji i sek­ciar­skie­go podej­ścia róż­nej maści fun­da­men­ta­li­stów, ta Jezu­so­wa modli­twa pozo­sta­je wyzwa­niem dla wszyst­kich Kościo­łów chrze­ści­jań­skich”, doda­ła pastor Maf­fei.