Ryt sefardyjski ponownie w Sarajewie

9 lat po pod­pi­sa­niu Poro­zu­mień z Day­ton, XVI–wieczna Sta­ra Syna­go­ga w Sara­je­wie, któ­rą po woj­nie prze­kształ­co­no w muzeum żydow­skie, zno­wu sta­ła się świą­ty­nią. Po przy­bi­ciu mezu­zy do okna, z któ­re­go roz­cią­ga się widok na mina­re­ty mecze­tów znaj­du­ją­cych się na Sta­rym Mie­ście, odpra­wio­no uro­czy­stą litur­gię w rycie sefar­dyj­skim.

– Całe swo­je życie spę­dzi­łem w Sara­je­wie, a to była pierw­sza oka­zja, aby uczest­ni­czyć w sefar­dyj­skim nabo­żeń­stwie – mówi Jakob Fin­ci sto­ją­cy na cze­le bośniac­kiej wspól­no­ty żydow­skiej. – Po raz pierw­szy odby­ło się ono na wła­ści­wym miej­scu, we wła­ści­wy spo­sób. To wie­le zna­czy. Mam nadzie­ję, że te nabo­żeń­stwa sta­ną się tra­dy­cją i nie będą odpra­wia­ne tyl­ko w wiel­kie świę­ta, ale tak­że pod­czas coty­go­dnio­wych sza­ba­tów – doda­je.

Sta­rą Syna­go­gę wybu­do­wa­no w 1581 roku. Była jed­ną z 15 żydow­skich świą­tyń dzia­ła­ją­cych w Sara­je­wie (naj­waż­niej­szym cen­trum kul­tu­ry sefar­dyj­skiej na Bał­ka­nach) do cza­su Holo­kau­stu. Pod­czas Sho­ah wymor­do­wa­no 85 proc. sara­jew­skich Żydów. Po woj­nie życie wyznaw­ców juda­izmu skon­cen­tro­wa­ło się na syna­go­dze asz­ke­na­zyj­skiej.