Spotkanie Ekumeniczne w Odessie

Zda­niem Ołek­san­dra Dobro­je­ra z Ukra­iń­skie­go Kościo­ła Gre­ko­ka­to­lic­kie­go, pra­wo­sław­ni i uni­ci nie mogą być obo­jęt­ni wobec para­dok­su, któ­re­go w rela­cjach eku­me­nicz­nych doświad­czy­ły ich kon­fe­sje. W cza­sie woj­ny kato­li­cy i pra­wo­sław­ni wspól­nie odpra­wia­li Świę­tą Litur­gię. W trud­nych warun­kach wię­zie­nia skła­da­li wobec wszyst­kich ska­zań­ców świa­dec­two miło­ści, bra­ter­skiej wię­zi i wspól­nej wia­ry. Tym­cza­sem w dobie poko­ju i usta­nia prze­śla­do­wań ukra­iń­scy chrze­ści­ja­nie sko­rzy­sta­li ze spo­sob­no­ści, by zno­wu się podzie­lić.

Wszy­scy uczest­ni­cy spo­tka­nia uzna­li, iż doświad­cze­nia histo­rii powin­ny moty­wo­wać teo­lo­gów do inten­syw­nej współ­pra­cy na rzecz jed­no­ści. Juryj Pedjasz z Ukra­iń­skie­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go – Patriar­cha­tu Moskiew­skie­go zauwa­ża jed­nak, iż jed­ność w czyn­no­ściach litur­gicz­nych powin­na być wyra­zem jed­no­ści w dogma­ty­ce. Póki róż­ni­ce w tej ostat­niej sfe­rze nie zosta­ną zaże­gna­ne, nie może być mowy o inter­ko­mu­nii.

O. Ser­hij Czur­ba z Ukra­iń­skie­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go – Patriar­cha­tu Kijow­skie­go stwier­dził jed­nak, iż jed­no­myśl­ność w spra­wach wia­ry może być osią­gnię­ta poprzez wspól­ne świę­to­wa­nie Eucha­ry­stii. “Jest ona nie tyl­ko osta­tecz­nym celem jed­no­ści, ale tak­że źró­dłem praw­dzi­we­go ducho­we­go życia.” — doda­je Czur­ba.