Święto Chanuka

Roz­po­czę­ło się żydow­skie świę­to Cha­nu­ka trwa­ją­ce osiem dni od 25 dnia mie­sią­ca kislew, żydow­skie­go kalen­da­rza. Świę­to Cha­nu­ka upa­mięt­nia oczysz­cze­nie Świą­ty­ni Jero­zo­lim­skiej przez Judę Macha­be­usza z bez­czesz­czą­cych ją posą­gów grec­kich bóstw po zwy­cię­stwie nad woj­ska­mi Seleucydów.Wtedy tonie­wiel­ka ilość czy­stej rytu­al­nie oli­wy po otwar­ciu świą­ty­ni jero­zo­lim­skiej pali­ła się przez osiem dni.

Naj­waż­niej­szym rytu­ałem świę­ta jest zapa­la­nie świa­teł: jed­ne­go pierw­sze­go dnia świę­ta, dwóch — dru­gie­go itd. aż do ósme­go, kie­dy zapa­la­ne jest osiem świa­teł (lamp oliw­nych, albo współ­cze­śnie — świec). Do tego uży­wa­ny jest cha­rak­te­ry­stycz­ny świecz­nik — cha­nu­ki­ja. Oprócz cha­nu­ki­ji musi też palić się inne świa­tło — nie nale­ży bowiem sto­so­wać świecz­ni­ka w celach uty­li­tar­nych, a jedy­nie jako znak cudu. Aby roz­gło­sić wieść o cudzie, cha­nu­ki­ję nale­ży posta­wić w drzwiach lub na oknie. Ósme­go dnia śpie­wa się też hymn Maoz Cur.

Pod­czas Cha­nu­ki wol­no pra­co­wać, choć kobie­ty powin­ny powstrzy­mać się od pra­cy przez czas pale­nia się świec (ok. pół godzi­ny). Kobie­ty są trak­to­wa­ne pod­czas Cha­nu­ki szcze­gól­nie — na pamiąt­kę boha­ter­stwa Judy­ty, któ­ra pod­stę­pem wdar­ła się do Holo­fer­ne­sa, przy­wód­cy wro­gów Macha­be­usza, napo­iła go mle­kiem, uśpi­ła i ucię­ła gło­wę. Nie ma naka­za­nych posił­ków (choć powsta­ła tra­dy­cja osnu­ta wokół nale­śni­ków z serem: zwią­za­na z Judy­tą i pącz­ków: jako przy­go­to­wy­wa­nych na oli­wie). Cha­nu­ka sta­ła się nato­miast dla nie­re­li­gij­nych Żydów świec­kim świę­tem, w któ­rym dzie­ciom daje się pre­zen­ty, a doro­śli gra­ją w kar­ty. W Izra­elu nabra­ło pań­stwo­we­go i mili­tar­ne­go zna­cze­nia przez pod­kre­śla­ny zwią­zek świę­ta z powsta­niem Macha­be­uszy.

:: Obcho­dy świę­ta wWar­sza­wie