Synagoga do wyburzenia

Wła­dze mia­sta Dushan­be w Tadży­ki­sta­nie przed­sta­wi­ły na piśmie wspól­no­cie żydow­skiej nakaz, opusz­cze­nia do koń­ca lip­ca wie­ko­wej syna­go­gi — poin­for­mo­wał rabin tej świą­ty­ni, Micha­il Abdu­ra­kh­ma­nov. Jedy­na syna­go­ga w kra­ju ma być zbu­rzo­na, gdyż na jej miej­scu mapow­stać “Pałac Naro­dów”, czy­li pałac pre­zy­denc­ki.

“Wła­dze mogły­by się spo­tkać z Żyda­mi, wysłu­chac naszych racji,zamiast burzyć jedy­ną syna­go­gę w kra­ju” — oświad­czył rabin. “Zgod­nie z pra­wem żydow­skim, zbu­rze­nie syna­go­gi jest świę­to­kradz­twem” — powie­dział w Tasz­ken­cie Abe Dovid Gure­vich, naj­wyż­szy rabin Środ­ko­wej Azji i przed­sta­wi­ciel w regio­nie ruchu Luba­visch. “Jed­nak­że ja nie jestem muzuł­ma­ni­nem i nie myślę ogła­szać świę­tej woj­ny prze­ciw rzą­do­wi kra­ju” — dodał Abe.

Szef deper­ta­men­tu sto­sun­ków reli­gij­nych gmin­nej admi­ni­stra­cji Dushan­be, Sahm­sud­din Nurid­di­nov, oznaj­mił, że syna­go­ga nie posia­da war­to­ści histo­rycz­nej i nie widzi spo­so­bu, aby włą­czyć ją do pla­nu odbu­do­wy. “Nie­ste­ty, to nie­moż­li­we, aby pozo­sta­wić syna­go­gę obok wła­śnie sta­wia­ne­go pała­cu naro­dów, ponie­waż wpły­nę­ła­by na cały wygląd kom­plek­su”, stwier­dził Sahm­sud­din. Rabin Abe nie zga­dza się z tym stwier­dze­niem: “Po pro­stu, powie­dzia­no mi, że wie­le osób w tym mie­ście uwa­ża za coś nie­sto­sow­ne­go, aby syna­go­ga sta­ła obok pała­cu naro­dów”.

Ofi­cjal­nie syna­go­ga nale­ży do pań­stwa, ponie­waż w 1952 r. zosta­ła zna­cjo­na­li­zo­wa­na. Tym­cza­sem rabin z Dushan­be uwa­ża, że według pra­wa powin­na ona nale­żeć do Żydów, któ­rzy posta­wi­li ją z wła­snych środ­ków przed oko­ło stu laty. Zbu­rze­nie syna­go­gi zosta­ło zatwier­dzo­ne przez admi­ni­stra­cyj­ną komi­sję dys­tryk­tu Isma­il Somo­ni w stycz­niu 2003 r.

Rabin Micha­il powie­dział, że wła­dze teraz ofia­ro­wu­ją nowy teren, w któ­rym wspól­no­ta żydow­ska mogła­by wznieść swo­ją nową syna­go­gę, ale z powo­du maso­wej emi­gra­cji Żydów na począt­ku lat dzie­więć­dzie­sią­tych pozo­sta­ło ich w całym Tadży­ki­sta­nie tyl­ko oko­ło 500. “Prak­tycz­nie, wszy­scy jeste­śmy zbyt bied­ni, by stać nas było na taka inwe­sty­cje”- stwier­dził rabin.