Szwecja na granicy schizmy

Kon­tro­wer­sje wokół Kościo­ła Szwe­cji. Prze­ciw­ni­cy ordy­na­cji kobiet na księ­ży powo­ła­li swo­jąw­ła­sną, schi­zma­tyc­ką “die­ce­zję” dla tych lute­ra­nów, któ­rzy sprze­ci­wia­ją się tej prak­ty­ce. Ich zda­niem jest ona “sprzecz­na z wia­rą chrze­ści­jań­ską”. Nato­miast w ostat­nich dniach Synod Kościo­ła zde­cy­do­wał o przy­go­to­wa­niu litur­gii bło­go­sła­wie­nia par homo­sek­su­al­nych. Pro­jekt ma ujrzeć świa­tło dzien­ne w przy­szłym roku.

- Nie ma dla nas dłu­żej miej­sca w Koście­le Szwe­cji — mówi ks. Bengt Bir­gers­son z 33-let­nią prak­ty­ką pastor­ską, lider ruchu. — Cho­dzi o to, że naj­waż­niej­sza powin­na być ewan­ge­lia. (…) Popro­si­li­śmy lute­ra­nów z Kenii, aby obję­li nasz kraj swo­ją misją i spró­bo­wa­li ponow­nie ewan­ge­li­zo­wać Szwe­cję — doda­je.

Schi­zma­tyc­ka gru­pa okre­śla się mia­nem “Pro­win­cji Misji” i nie obej­mu­je swo­im zasię­giem kon­kret­ne­go tery­to­rium. Ruch sku­pia prze­ciw­ni­ków ordy­na­cji kobiet z całej Szwe­cji. Pla­nu­je też wyświę­ce­nie 3 bisku­pów na począt­ku przy­szłe­go roku.

Temu ostat­nie­mu posu­nię­ciu ostro prze­ciw­sta­wia się zwierzch­nik Kościo­ła Szwe­cji, arcy­bi­skup Uppsa­li K.G. Ham­mar. Jego zda­niem ordy­no­wa­nie nowych księ­ży lub wyświę­ce­nie bisku­pów będzie­ozna­cza­ło wyklu­cze­nie popie­ra­ją­cych wie­leb­ne­go Bir­gers­so­na ze szwedz­kie­go­Ko­ścio­ła.

Szwe­dzi pod­ję­li decy­zję o ordy­no­wa­niu kobiet w 1958 roku. Dwa lata póź­niej ordy­no­wa­no pierw­szą panią ksiądz. Obec­nie w 13-oso­bo­wym epi­sko­pa­cie zasia­da­ją 2 biskup­ki. Sza­cu­je się, że nie­speł­na co pią­ty duchow­ny jest kobie­tą. — Wie­le z nich rezy­gnu­je docho­dząc do wnio­sku, że bar­dzo trud­no jest pogo­dzić obo­wiąz­ki dusz­pa­ster­skie z macie­rzyń­stwem — uwa­ża ks. senior Eva Brun­ne ze Sztok­hol­mu.

Bar­dzo spo­koj­nie prze­bie­gła nato­miast deba­ta szwedz­kich syno­da­łów na temat przy­go­to­wa­nia litur­gii homo­sek­su­al­nych “ślu­bów”. Jedy­nym zgrzy­tem była ostra wymia­na zdań mię­dzy abp. Ham­ma­rem a ks. Nil­sem Arne Rehn­strömem. Ten pier­szy stwier­dził, że Kościół Szwe­cji powi­nien wyjść naprze­ciw nowym cza­som i pro­wa­dze­niu dia­lo­gu, gdyż “Duch Świę­ty wyma­ga dosto­so­wa­nia się do zmian”.

Więk­szość Szwe­dów jest ochrzczo­na. Dużą popu­lar­no­ścią cie­szą się tak­że ślu­by i pogrze­by kościel­ne. Jed­nak na nabo­żeń­stwa regu­lar­nie uczęsz­cza zale­d­wie 1 proc. wier­nych, co czy­ni ze Szwe­cji jeden z naj­bar­dziej zse­ku­la­ry­zo­wa­nych państw na świe­cie.