Wspólna data Wielkanocy?

Pod­czas IX Zgro­ma­dze­nia Świa­to­wej Rady Kościo­łów w Bra­zy­lii jed­nym z waż­nych tema­tów roz­mów było pra­gnie­nie, aby chrze­ści­jań­skie Kościo­ły z całe­go świa­ta usta­li­ły wresz­cie wspól­ną dla wszyst­kich datę obcho­dze­nia Wiel­ka­no­cy. Fakt ten nie może niko­go dzi­wić, jako że Wiel­ka­noc jest naj­waż­niej­szym i naj­star­szym świę­tem chrze­ści­jań­skim, i już na Sobo­rze w Nicei w 325 r. usta­lo­no zasa­dy okre­śla­nia cza­su świąt, któ­re mają przy­pa­dać zgod­nie z astro­no­micz­ny­mi obli­cze­nia­mi w pierw­szą nie­dzie­lę po peł­ni księ­ży­ca, zaraz po wio­sen­nym zrów­na­niu dnia z nocą, czy­li w okre­sie od 22 mar­ca do 25 kwiet­nia.

Dla świa­ta zachod­nie­go ten punkt odnie­sie­nia jest sto­so­wa­ny zgod­nie z kalen­da­rzem gre­go­riań­skim, któ­ry w 1582 r. wpro­wa­dził papież Grze­gorz XIII. Jed­nak­że Kościo­ły rytu bizan­tyj­skie­go do dnia dzi­siej­sze­go uży­wa­ją w swo­ich obli­cze­niach daw­ne­go kalen­da­rza juliań­skie­go, któ­ry w sto­sun­ku do kalen­da­rza gre­go­riań­skie­go jest o 13 dni opóź­nio­ny.

Według rzym­sko­ka­to­lic­kie­go kar­dy­na­ła Wal­te­ra Kaspe­ra, prze­wod­ni­czą­ce­go Papie­skiej Rady ds. Popie­ra­nia Jed­no­ści Chrze­ści­jan, przy­ję­cie pro­po­zy­cji obcho­dze­nia wspól­nej daty Wiel­ka­no­cy i wza­jem­ne uzna­nia chrztu było­by olbrzy­mim kro­kiem w dia­lo­gu pomię­dzy chrze­ści­jań­ski­mi Kościo­ła­mi.

W związ­ku z tym trwa­ją poważ­ne pra­ce nad pro­po­zy­cją uzna­nia za sta­ły dzień obcho­dze­nia Wiel­ka­no­cy pierw­szą nie­dzie­lę kwiet­nia.

Kar­dy­nał Kasper pod­kre­ślił rów­nież dobre rela­cje pomię­dzy Kościo­łem rzym­sko­ka­to­lic­kim i Świa­to­wą Radą Kościo­łów. “Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki nie jest człon­kiem Świa­to­wej Rady Kościo­łów, ale jest jej­bar­dzo dobrym jej part­ne­rem”, powie­dział on na spo­tka­niu z pra­są.