Z Brytanii na Islandię

Ks. Jon Bal­dvins­son, do nie­daw­na skarb­nik Lute­rań­skiej Rady Wiel­kiej Bry­ta­nii, został kon­se­krow­ny na bisku­pa Kościo­ła Islan­dii. Pur­pu­rat zamiesz­kał w Holar, mie­ście, któ­re było bisku­pią sie­dzi­bą w latach 1106–1798 i któ­re ponow­nie peł­ni tę funk­cję od roku 1986. W uro­czy­stej kon­ske­ra­cji wziął czyn­ny udział biskup angli­kań­ski. To kolej­ny prak­tycz­ny przy­kład jed­no­ści, jaka na mocy Ugo­dy Porvoo łączy bry­tyj­skie, nad­bał­tyc­kie i skan­dy­naw­skie Kościo­ły.

Biskup będzie zaj­mo­wał się zarów­no kwe­stia­mi paster­ski­mi, jak i admi­ni­stra­cyj­ny­mi. Pod jego jurys­dyk­cją znaj­du­je się 40 księ­ży, pra­cu­ją­cych w die­ce­zji o dłu­go­ści 800 km, obej­mu­ją­cej głów­nie wio­ski rybac­kie i przy­brzeż­ne far­my.

Od roku 1998 wię­zy mię­dzy pań­stwem a Kościo­łem na Islan­dii roz­luź­ni­ły się. To zaś ozna­cza prze­ję­cie przez bisku­pa więk­szej odpo­wie­dzial­no­ści za spra­wy admi­ni­stra­cyj­ne, któ­re jesz­cze do nie­daw­na pod­le­ga­ły mini­stro­wi ds. wyznań.

W gro­nie kon­se­kru­ją­cych bisku­pów — na mocy Ugo­dy Porvoo, zawar­tej mię­dzy angli­kań­ski­mi Kościo­ła­mi Wysp Bry­tyj­skich i lute­rań­ski­mi Kościo­ła­mi Skan­dy­na­wii (z wyjąt­kiem Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go w Danii) i kra­jów nad­bał­tyc­kich — zna­leź­li się przed­sta­wi­cie­le lute­rań­skie­go Kościo­ła Nor­we­gii i angli­kań­skie­go Kościo­ła Irlan­dii.

Biskup Bal­dvins­son od roku 1983 miesz­kał w Lon­dy­nie, gdzie pał­nił funk­cję kape­la­na tam­tej­szej spo­łecz­no­ści islandz­kiej. Przez lata był człon­kiem wie­lu komi­te­tów Lute­rań­skiej Rady Wiel­kiej Bry­ta­nii.