Zima uderzyła “ekumenicznie” w kościoły

Wichu­ra śnież­na, któ­ra od wczo­raj­sze­go popo­łu­dnia sza­le­je nad Nową Anglią w Sta­nach Zjed­no­czo­nych, ude­rzy­ła dość “eku­me­nicz­nie” w kościo­ły. Śnieg, któ­re­go jak dotych­czas spa­dło oko­ło 40 cm i cią­gle przy­by­wa, spo­wo­do­wał, że set­ki kościo­łów, syna­gog i innych świą­tyń odwo­ła­ło swo­je nabo­żeń­stwa, msze i pro­gra­my.

Ze słyn­nych świą­tyń swo­je nabo­żeń­stwa odo­wo­ła­ły syna­go­gi miej­skie, więk­szość małych kościo­łów kato­lic­kich oraz nawet angli­kań­ski Tri­ni­ty Church, któ­ry podob­ną decy­zję pod­jął kie­dyś pod­czas zamie­ci śnież­nej w 1978 roku. Tam, gdzie nabo­żeń­stwa się oby­wa­ły, czę­sto nie doje­cha­li orga­ni­ści, chó­rzy­ści oraz więk­szość wier­nych.

W Old South UCC, gdzie uczęsz­cza autor, zamiast tra­dy­cyj­nych 400 osób na nabo­żeń­stwie było nie­co ponad 40 wier­nych. Chcąc nas roz­grzać humo­rem pastor Schultz opwie­dział ange­do­tę, jak to w jed­nej z para­fii na pre­rii któ­rejś nie­dzie­li poja­wił się tyl­ko jeden far­mer. Na pyta­nie duchow­ne­go co ma zro­bić, odpo­wie­dział, że on jak wycho­dzi nakar­mić kro­wy i poja­wia się tyl­ko jed­na z nich to i tak daje jej jeść. Duchow­ny zatem odpra­wił całe nabo­żeń­stwo razem z przy­dłu­gim kaza­niem. Gdy skoń­czył, żegna­jąc się z nim far­mer powie­dział: „Gdy wycho­dzę nakar­mić kro­wy i poja­wia się tyl­ko jed­na, to owszem, daję jej jeść, ale nigdy nie całą kar­mę.”

Kon­gre­ga­cjo­nizm rado­sny czy­li Old South Church w Bosto­nie