Żydzi reformowani chcą równych praw

Unia Postę­po­we­go Juda­izmu w Niem­czech chce, aby Żydzi refor­mo­wa­ni ze Sta­nów Zjed­no­czo­nych pomo­gli jej w zna­le­zie­niu uzna­nia i dofi­nan­so­wa­nia ze stro­ny ber­liń­skie­go rzą­du. UPJ wysła­ła pety­cję do rabi­na Davi­da Saper­ste­ina z Reli­gio­us Action Cen­ter of Reform Juda­ism, któ­ry spo­tkał się następ­nie z amba­sa­do­rem RFN. Naj­więk­sza, doto­wa­na przez rząd insty­tu­cja żydow­ska u naszych zachod­nich sąsia­dów nie uzna­je tam­tej­szych kon­gre­ga­cji refor­mo­wa­nych.

W 2003 roku kanc­lerz Ger­hard Schröder zrów­nał pra­wa Cen­tral­nej Rady Żydów w Niem­czech z pra­wa­mi przy­słu­gu­ją­cy­mi Kościo­ło­wi rzym­sko­ka­to­lic­kie­mu i Kościo­łom ewan­ge­lic­kim. Unia twier­dzi, że rząd Nie­miec jest zobo­wią­za­ny do wspo­ma­ga­nia wszyst­kich nur­tów juda­izmu nawet wte­dy, jeśli nie chce tego robić Cen­tral­na Rada. Ta ostat­nia otrzy­mu­je każ­de­go roku 3 milio­ny dola­rów dota­cji.

Juda­izm refor­mo­wa­ny powstał w XIX wie­ku w Niem­czech. Zapo­cząt­ko­wa­ła go w 1810 roku refor­ma litur­gicz­na Izra­ela Jacob­so­na. Wpro­wa­dził on pie­śni w języ­ku nie­miec­kim i muzy­kę orga­no­wą. Skró­cił też modli­twy. Syna­go­gi refor­mo­wa­ne są okre­śla­ne jako “tem­pel” (świą­ty­nia). Nurt ten róż­ni się od tra­dy­cyj­ne­go juda­izmu rabi­nicz­ne­go przede wszyst­kim uzna­wa­niem pra­wa żydow­skie­go za histo­rycz­ne i pod­le­ga­ją­ce zmia­nom, porzu­ce­niem restryk­cyj­nych prze­pi­sów koszer­no­ści i obcho­dze­nia sobo­ty. Refor­my te mają za zada­nie uła­twić Żydom funk­cjo­no­wa­nie we współ­cze­snych spo­łe­czeń­stwach.