Narodzenie Twoje, Chryste, Boże nasz…

Naro­dze­nie Two­je, Chry­ste, Boże nasz, zaja­śnia­ło świa­tu świa­tło­ścią pozna­nia, w niej bowiem słu­żą­cy gwiaz­dom przez gwiaz­dę zosta­li naucze­ni kła­niać się Tobie, Słoń­cu Spra­wie­dli­wo­ści i Cie­bie pozna­wać, Wschód z wyso­ka, Panie, chwa­ła Tobie!

Рождество Твое, Христе Боже наш, возсия мирови свет разума, в нем бо звездам служащии, звездою учахуся Тебе кланятися, Солнцу правды, и Тебе ведети с высоты Востока, Господи, слава Тебе!

Przed­wiecz­ny Bóg prze­kra­cza bra­my nie­śmier­tel­no­ści, by dzie­lić z nami naszą nie­do­lę i wypeł­nić nasze ser­ca zba­wien­nym świa­tłem swo­jej Bogo­czło­wie­czej Praw­dy. Bóg w Jezu­sie Chry­stu­sie nachy­la się ku nam, odsła­nia i ofia­ro­wu­je to, co dla Nie­go naj­droż­sze, swo­je­go Syna, Jezu­sa Chry­stu­sa.

To wła­śnie On, Ksią­że Poko­ju, poko­nu­je mro­ki ciem­no­ści, napeł­nia nas nadzie­ją, a przez Ducha Świę­te­go, któ­ry od Ojca przez Syna pocho­dzi urze­czy­wist­nia w nas żar­li­wość swo­jej dosko­na­łej miło­ści.

Sło­wa kon­da­kio­nu bożo­na­ro­dze­nio­we­go przy­po­mi­na­ją nam o zdu­mie­wa­ją­cym zde­rze­niu nie­po­ję­tej świę­to­ści Boga z naszym ludz­kim świa­tem: „Dzi­siaj Dzie­wi­ca powi­ła Pana ist­nie­nia i zie­mia gro­tę ofia­ru­je Nie­do­stęp­ne­mu.”

Z oka­zji Świąt Naro­dze­nia w Koście­le Wschod­nim nasze­go Zba­wi­cie­la Jezu­sa Chry­stu­sa życzy­my wszyst­kim Sio­strom i Bra­ciom pra­wo­sław­nym oraz innym chrze­ści­ja­nom tra­dy­cji wschod­niej bło­go­sła­wio­ne­go prze­ży­wa­nia tej nie­wy­sło­wio­nej rado­ści! Nie­chaj nadzie­ja pły­ną­ca z Zimo­wej Pas­chy przy­nie­sie nam wszyst­kim nie­wzru­szo­ną wia­rę w Boga, któ­ry stał się nam Bra­tem i Przy­ja­cie­lem.

Redak­cja Ekumenizm.pl & Maga­zyn Teo­lo­gicz­ny Sem­per Refor­man­da

Zobacz tak­że:

Ekumenizm.pl: “Mały” Wiel­ki Post, czy­li post przed Bożym Naro­dze­niem w tra­dy­cji pra­wo­sław­nej