Nowa książka o mormonach

“(Nefi­ci) roz­ma­wia­li tak­że o Jezu­sie, o któ­re­go śmier­ci dowie­dzie­li się przez dany im znak. I sta­ło się, ze gdy tak roz­ma­wia­li, usły­sze­li głos, jak gdy­by docho­dzą­cy z nie­bios, i roz­glą­da­li się, gdyż nie rozu­mie­li gło­su, któ­ry sły­sze­li. I nie był to gło­śny ani ostry głos. Był to cichy głos, a mimo to prze­nik­nął ich, że sły­sze­li i cia­ło ich zadrża­ło; prze­nik­nął do ich duszy i ser­ca ich roz­go­rza­ły” — takie sło­wa czy­ta­my w III Księ­dze Nefie­go (11, 1 – 2), jed­nej z pięt­na­stu Ksiąg Mor­mo­na, świę­tym piśmie Kościo­ła Jezu­sa Chry­stu­sa Świę­tych w Dniach Ostat­nich.

O mor­mo­nach dowie­dzieć się moż­na wie­le z róż­nych pozy­cji nauko­wych. Nie­ste­ty więk­szość teo­lo­gów omi­ja temat Kościo­ła Jezu­sa Chry­stu­sa Świę­tych w Dniach Ostat­nich (Church of Jesus Christ Lat­ter-Day Saints) sze­ro­kim łukiem, uwa­ża­jąc go za mało inte­re­su­ją­cy. Publi­ka­cje dostęp­ne w Pol­sce oma­wia­ją mor­mo­nizm bar­dzo ogól­ni­ko­wo. Naj­wię­cej prac na ten temat wyszło w Holan­dii, Niem­czech oraz w ojczyź­nie mor­mo­nów, USA.

The New Mor­mon Chal­len­ge autor­stwa Ter­ry­la L. Given­sa jest naj­now­szą pozy­cją trak­tu­ją­cą o Koście­le Jezu­sa Chry­stu­sa Świę­tych w Dniach Ostat­nich, ich histo­rii oraz obec­nej sytu­acji.

Reli­gia mor­mo­nów powsta­ła na począt­ku XIX wie­ku. Momen­tem klu­czo­wym dla mor­mo­ni­zmu było obja­wie­nie Jose­pho­wi Jr. Smi­tho­wi 22 wrze­śnia 1827 roku w sta­nie Nowy Jork. Wte­dy to pro­rok mor­mo­nów, sam wycho­wa­ny w rodzi­nie bap­ty­stów, sty­ka­ją­cy się przez cała mło­dość z poli­kon­fe­syj­nym śro­do­wi­skiem i poszu­ku­ją­cy przez lata odpo­wie­dzi na pyta­nie o to, któ­ra reli­gia jest praw­dzi­wa, doznał ducho­we­go oświe­ce­nia. Pod­czas eks­ta­zy miał ujrzeć Boga Ojca i Syna Boże­go. Zgod­nie z ich naka­zem udał się do miej­sca, gdzie odkrył zło­te tabli­ce, zako­pa­ne tam, na tere­nie Ame­ry­ki Pół­noc­nej, przez Hebraj­czy­ków. Ci ostat­ni, według mor­mo­nów, mie­li na dłu­go przed Kolum­bem dotrzeć do Ame­ry­ki. Księ­ga Mor­mo­na mówi o VI wie­ku przed Chry­stu­sem.

O Lehim, wygnań­cu z Kana­anu, dowia­du­je­my się na począt­ku Księ­gi Mor­mo­na. Według wyznaw­ców Smi­tha, Hebraj­czy­cy, osie­dliw­szy się na nowym lądzie, zało­ży­li tam mia­sta i powo­ła­li do ist­nie­nia wspa­nia­łą cywi­li­za­cję, któ­rej kres loka­li­zu­je się ok. 1 400 lat temu. Jed­nym z rodów żyją­cych w Ame­ry­ce byli wspo­mnia­ni już Nefi­ci. Smith pod bożym natchnie­niem prze­tłu­ma­czył tekst odna­le­zio­nych tablic z języ­ka „refor­mo­wa­ne­go egip­skie­go” na angiel­ski, by – zgod­nie z wolą Boga Ojca, Syna Boże­go i Ducha Świę­te­go – ogło­sić świa­tu Księ­gę Mor­mo­na, jako dopeł­nie­nie Biblii, któ­ra bez zawar­tych w Księ­dze pism, była do tej pory nie­peł­na. Bóg wyja­wił Smi­tho­wi, że wszyst­kie wyzna­nia chrze­ści­jań­skie zawio­dły Go, zaś ich suk­ce­sja – prze­ka­zy­wa­na od cza­sów apo­sto­łów – była cały czas nie­waż­na.

Zda­niem auto­ra The New Mor­mon Chal­len­ge, gdy po dzie­się­ciu latach od opu­bli­ko­wa­nia tek­stu Księ­gi (1830), do wyznaw­ców Smi­tha dotar­ła wieść o odkry­ciu kom­plek­su osie­dli Majów na tere­nie Mek­sy­ku, mor­mo­ni uzy­ska­li osta­tecz­ne potwier­dze­nie dla praw­dzi­wo­ści ich reli­gii. Szyb­ko uzna­li, że odkry­te zabyt­ki są pozo­sta­ło­ścia­mi cywi­li­za­cji, o któ­rej mówi­ła Księ­ga Mor­mo­na.

Ter­ryl L. Given­sa powo­łu­je się na nie­mal­że całą dostęp­ną lite­ra­tu­rę. Czy­tel­nik dowia­du­je się z niej nie tyl­ko o histo­rii ruchu czy orga­ni­za­cjach mor­moń­skich dzia­ła­ją­cych na całym świ­cie, lecz tak­że o tym, jak człon­ko­wie Kościo­ła Jezu­sa Chry­stu­sa Świę­tych w Dniach Ostat­nich usto­sun­ko­wu­ją się do aktu­al­nych pro­ble­mów spo­łecz­nych i odkryć nauko­wych, któ­re pod­wa­ża­ją ich dotych­cza­so­we teo­rie.

Zale­tą książ­ki Given­sa jest nie tyl­ko bada­nie mor­mo­ni­zmu w aspek­cie histo­rycz­nym, lecz tak­że pogłę­bio­ne bada­nia nad życiem reli­gij­nym wspól­no­ty mor­mo­nów.

Zobacz tak­że:

Maga­zyn SR: Mor­mo­ni i masa­kra z Moun­ta­in Meadows