Ostatnia Niedziela po Epifanii

“Gdy Moj­żesz pasał trzo­dę teścia swe­go Jetry, kapła­na Midia­ni­tów, pognał raz trzo­dę poza pusty­nię i przy­był do góry Bożej, do Hore­bu. Wtem uka­zał mu się anioł Pań­ski w pło­mie­niu ognia ze środ­ka krze­wu; i spoj­rzał, a oto krzew pło­nął ogniem, jed­nak­że krzew nie spło­nął. Wte­dy rzekł Moj­żesz: Podej­dę, aby zoba­czyć to wiel­kie zja­wi­sko, dla­cze­go krzew się nie spa­la. Gdy Pan widział, że pod­cho­dzi, aby zoba­czyć, zawo­łał nań Bóg spo­śród krze­wu i rzekł: Moj­że­szu! Moj­że­szu! A on odpo­wie­dział: Oto jestem! Wte­dy rzekł: Nie zbli­żaj się tu! Zdejm z nóg san­da­ły swo­je, bo miej­sce, na któ­rym sto­isz, jest zie­mią świę­tą.” 2 Mż 3,1–5