Pochwycony przez Chrystusa

“Ale wszyst­ko to, co mi było zyskiem, uzna­łem ze wzglę­du na Chry­stu­sa za szko­dę. Lecz wię­cej jesz­cze, wszyst­ko uzna­ję za szko­dę wobec donio­sło­ści, jaką ma pozna­nie Jezu­sa Chry­stu­sa, Pana mego, dla któ­re­go ponio­słem wszel­kie szko­dy i wszyst­ko uzna­ję za śmie­cie, żeby zyskać Chry­stu­sa i zna­leźć się w nim, nie mając wła­snej spra­wie­dli­wo­ści, opar­tej na zako­nie, lecz tę, któ­ra się wywo­dzi z wia­ry w Chry­stu­sa, spra­wie­dli­wość z Boga, na pod­sta­wie wia­ry, żeby poznać go i doznać mocy zmar­twych­wsta­nia jego, i uczest­ni­czyć w cier­pie­niach jego, sta­jąc się podob­nym do nie­go w jego śmier­ci, Aby tym spo­so­bem dostą­pić zmar­twych­wsta­nia. Nie jako­bym już to osią­gnął albo już był dosko­na­ły, ale dążę do tego, aby pochwy­cić, ponie­waż zosta­łem pochwy­co­ny przez Chry­stu­sa Jezu­sa.” Flp 3,7–12