Pytania o przyszłość Kościoła

Gościem 130-go wie­czo­ru z cyklu Cie­cha­now­skich Spo­tkań Muze­al­nych był Zbi­gniew Nosow­ski – redak­tor naczel­ny mie­sięcz­ni­ka „Więź”. W dwor­ku Alek­san­dry Bąkow­skiej w Gołot­czyź­nie wygło­sił wykład – „Kościół w Pol­sce bez Pol­skie­go Papie­ża – czy bać się o przy­szłość?”.

– Sytu­acja, w jakiej obec­nie się znaj­du­je­my jest „jako­ścio­wo nowa” – powie­dział na roz­po­czę­cie Spo­tka­nia redak­tor Nosow­ski – Przez 27 lat Kościół w Pol­sce przy­zwy­cza­ił się, że jest ktoś o naj­wyż­szym auto­ry­te­cie, kto w sytu­acjach napię­tych i wyma­ga­ją­cych jasnej decy­zji zawsze potra­fił wska­zać dro­gę. Kie­dy Jan Paweł II odcho­dził, w duszach wie­lu z nas poja­wia­ło się takie pyta­nie – co będzie dalej? Na pew­no trze­ba powie­dzieć, że Jan Paweł II nie zosta­wił nas sie­ro­ta­mi. To prze­cież nie Jemu śpie­wa­li­śmy „Abba Ojcze”, ale wspól­nie z Nim śpie­wa­li­śmy „Abba Ojcze” dla nasze­go Ojca w Nie­bie. Nie zosta­wił nas sie­ro­ta­mi, bo prze­cież wie­lo­krot­nie pod­kre­ślał, że jest nie tyle pol­skim papie­żem, co papie­żem z Pol­ski, po któ­rym przyj­dzie nowy papież.

Nosow­ski pod­kre­ślił, że papież Jan Paweł II peł­nił wie­le funk­cji zarów­no w wymia­rze reli­gij­nym jak i naro­do­wym. W pew­nym sen­sie w wymia­rze reli­gij­nym nie­ja­ko łatwiej Go „zastą­pić”. W wymia­rze naro­do­wym jest to o wie­le trud­niej­sze, bowiem nie czę­sto poja­wia­ją się w histo­rii ludzie o tak wiel­kim auto­ry­te­cie.

– Dzi­siaj sta­je­my wobec nowe­go egza­mi­nu z wol­no­ści. W jaki spo­sób Pol­ska bez Jana Paw­ła II może stać się Pol­ską Jana Paw­ła II? W jaki spo­sób Kościół bez Jana Paw­ła II może być Kościo­łem, jaki On by chciał widzieć. Czy zatem bać się o przy­szłość? Myślę, że łatwo o odpo­wie­dzi skraj­ne. Łatwo o odpo­wiedź skraj­nie opty­mi­stycz­ną – „Pol­ska zawsze wier­na”, ale rów­nie łatwo o odpo­wiedź skraj­nie pesy­mi­stycz­ną – „Pol­ska zawsze mier­na”. I co cie­ka­we na oby­dwie odpo­wie­dzi moż­na by zna­leźć argu­men­ty. Z jed­nej stro­ny reli­gij­ność Pola­ków jest jed­ną z naj­sil­niej­szych w Euro­pie, ale prze­cież moż­na mówić, że nie pora­dzi­my sobie sami i jeste­śmy mistrza­mi zaprze­pasz­cza­nia wiel­kich szans histo­rycz­nych.… Moż­na powie­dzieć, że to kwiet­nio­we poru­sze­nie sumień, kie­dy umie­rał papież było czymś bar­dzo powierz­chow­nym i nic po tym nie zosta­ło… Moja odpo­wiedź na to pyta­nie łączy się z „trud­ną nadzie­ją”. Bo chce­my być spad­ko­bier­ca­mi Jana Paw­ła II – „wiel­kie­go świad­ka nadziei”. Współ­cze­sny świat bar­dzo potrze­bu­je tej nadziei. Wie­my, że to wiel­kie wyzwa­nie – stwier­dził Nosow­ski.

Zda­niem gościa Spo­tka­nia Pola­ków cze­ka egza­min z czło­wie­czeń­stwa, chrze­ści­jań­stwa, pol­sko­ści oraz euro­pej­sko­ści. Pod­czas dys­ku­sji z uczest­ni­ka­mi wie­czo­ru pyta­no go, m.in. o kie­run­ki roz­wo­ju ruchu eku­me­nicz­ne­go. Redak­tor naczel­ny „Wię­zi” stwier­dził, że cho­ciaż papież Bene­dykt XVI pocho­dzi z Nie­miec, kra­ju będą­ce­go ojczy­zną refor­ma­cji to spo­dzie­wa się aktu­al­nie więk­szych postę­pów w dia­lo­gu eku­me­nicz­nym z pra­wo­sła­wiem niż z kościo­ła­mi pro­te­stanc­ki­mi.

W Spo­tka­niu pro­wa­dzo­nym w mistrzow­ski spo­sób przez Maria­na Kon­ra­da Klu­biń­skie­go wzię­ła udział licz­na gru­pa głu­cho­nie­mej mło­dzie­ży ze Spe­cjal­ne­go Ośrod­ka Szkol­no – Wycho­waw­cze­go w Gołot­czyź­nie. Pre­lek­cję na język migo­wy tłu­ma­czył ks. Paweł Bie­drzyc­ki.

Wie­czór uświet­nił kon­cert muzy­ki Karo­la Szy­ma­now­skie­go oraz C. Saint – Seans w wyko­na­niu Elż­bie­ty Neu­mann (for­te­pian) i Bar­to­sza Zachłod (skrzyp­ce).

***

Zbi­gniew Nosow­ski – uro­dził się w 1961 roku. Ukoń­czył stu­dia socjo­lo­gicz­ne na Uni­wer­sy­te­cie War­szaw­skim oraz teo­lo­gicz­ne na Aka­de­mii Teo­lo­gii Kato­lic­kiej w War­sza­wie i Insty­tu­cie Eku­me­nicz­nym w Bos­sey pod Gene­wą. Od 1988 roku pra­cu­je w redak­cji mie­sięcz­ni­ka „Więź”, od 2001 roku jest jego redak­to­rem naczel­nym. Czło­nek Zarzą­du Klu­bu Inte­li­gen­cji Kato­lic­kiej w War­sza­wie, Kra­jo­wej Rady Kato­li­ków Świec­kich. Od 2002 roku kon­sul­tor Papie­skiej Rady ds. Świec­kich. Redak­tor i współ­au­tor książ­ki „Dzie­ci Sobo­ru zada­ją pyta­nia”. Autor ponad 200 tele­wi­zyj­nych pro­gra­mów publi­cy­stycz­nych. Miesz­ka w Otwoc­ku. W trak­cie Spo­tka­nia pod­pi­sy­wał m.in. swo­ją książ­kę pt. „Para­mi do nie­ba. Mał­żeń­ska dro­ga do świę­to­ści.”

foto: wiara.pl