Ekumenizm w Polsce i na świecie

Raz, Dwa, Trzy u dominikanów


Zapra­sza­my ser­decz­nie na kon­cert zespo­łu RAZ, DWA, TRZY, któ­ry odbę­dzie się 8 listo­pa­da (czwar­tek) w ramach III Tygo­dnia Kul­tu­ry Chrze­ści­jań­skiej w war­szaw­skim koście­le św. Domi­ni­ka przy ul. Domi­ni­kań­skiej 2. Począ­tek oncer­tu o godzi­nie 20.30. Wstęp wol­ny. Jed­nym z part­ne­rów medial­nych wyda­rze­nia jest EAI Ekumenizm.pl.


Zapra­sza­my ser­decz­nie na kon­cert zespo­łu RAZ, DWA, TRZY, któ­ry odbę­dzie się 8 listo­pa­da (czwar­tek) w ramach III Tygo­dnia Kul­tu­ry Chrze­ści­jań­skiej w war­szaw­skim koście­le św. Domi­ni­ka przy ul. Domi­ni­kań­skiej 2. Począ­tek oncer­tu o godzi­nie 20.30. Wstęp wol­ny. Jed­nym z part­ne­rów medial­nych wyda­rze­nia jest EAI Ekumenizm.pl.

O zespo­le

Według infor­ma­cji ogło­szo­nej przez zespół, “Raz Dwa Trzy” roz­po­czę­ło dzia­łal­ność 31 lute­go 1990 roku w Zie­lo­nej Górze. Kil­ka tygo­dni póź­niej zagra­li pierw­szy kon­cert wła­śnie w Zie­lo­nej Górze, w klu­bie “Zatem”. Wio­sną tego same­go roku wzię­li udział w Stu­denc­kim Festi­wa­lu Pio­sen­ki w Kra­ko­wie zdo­by­wa­jąc Grand Prix Festi­wa­lu, nagro­dę za tek­sty, muzy­kę, aran­ża­cje, nagro­dę im. Wojt­ka Bel­lo­na, nagro­dę Jac­ka Kacz­mar­skie­go, oraz pry­wat­ną nagro­dę J.K. Paw­luś­kie­wi­cza.

Gru­pa zosta­ła zapro­szo­na do udzia­łu w opol­skim festi­wa­lu, w kon­cer­cie “Debiu­ty” i otrzy­ma­ła “Wyróż­nie­nie”. W kolej­nych latach bra­ła udział w kolej­nych edy­cjach festi­wa­li w Kra­ko­wie i w Opo­lu. Na począt­ku lat 90. zosta­ła zapro­szo­na rów­nież na festi­wal w Jaro­ci­nie. Zda­jąc sobie spra­wę z trud­no­ści z jaki­mi kry­ty­ka, oraz część odbior­ców przy­ję­ła odmien­ność brzmie­nia i poety­ki, zespół pod­su­wał defi­ni­cje pomoc­ni­cze, któ­re mogły w dys­kret­ny spo­sób zain­te­re­so­wać odbior­cę muzy­ką i tre­ścia­mi zagra­ny­mi i wyśpie­wy­wa­ny­mi przez muzy­ków. I tak naj­pierw mie­li­śmy do czy­nie­nia z “land­sza­fta­mi muzycz­ny­mi” (debiu­tanc­ka, ana­lo­go­wa pły­ta “Jestem Pola­kiem”, “To ja” ), następ­nie “hap­py spi­rit” — pły­ta “Czte­ry” i “Sufit”, “brid­ge music” na pły­cie “Nie­cud”. Ten szcze­gól­ny, zdy­stan­so­wa­ny rodzaj egzy­sten­cja­li­zmu popar­ty ele­men­ta­mi sym­pa­tii do sze­ro­ko poję­tej ludz­ko­ści cha­rak­te­ry­stycz­ny dla twór­czo­ści Ada­ma Nowa­ka, dzien­ni­ka­rze usi­ło­wa­li porów­ny­wać z inny­mi wyko­naw­ca­mi, co nie zawsze odda­wa­ło sens prze­ka­zu pre­zen­to­wa­ne­go przez zespół.

Nie­ty­po­we instru­men­ta­rium i wyjąt­ko­we doj­rza­łe, ale czę­sto iro­nicz­ne tek­sty Nowa­ka koja­rzy­ły się z pio­sen­ką napi­sa­ną w Pary­żu, usły­sza­ną w War­sza­wie, gdzieś w dro­dze do Moskwy. Zespół na pły­tach “Czte­ry” i “Sufit” nawią­zał współ­pra­cę z Woj­cie­chem Waglew­skim jako pro­du­cen­tem. Muzy­ka zyska­ła posze­rzo­ne brzmie­nie, ele­men­ty, blu­esa, jaz­zu, fol­ku i dość oso­bli­wą, roc­ko­wą ener­giê. Tak wzbo­ga­co­ne albu­my zyska­ły sym­pa­tię szer­szej, nie tyl­ko zwią­za­nej z tzw. nur­tem „pio­sen­ki stu­denc­kiej”, publicz­no­ści.

Poja­wi­ły się tele­dy­ski, pro­gra­my i kon­cer­ty tele­wi­zyj­ne (TVP, Pol­stat, Canal+), któ­re w znacz­ny spo­sób przy­czy­ni­ły się do wciąż rosną­cej popu­lar­no­ści. W 1994 roku album “Czte­ry” był nomi­no­wa­ny do Fry­de­ry­ków w kate­go­rii “Naj­lep­szy Album pio­sen­ki Poetyc­kiej”. Pły­ta “Nie­cud” wypro­du­ko­wa­na przez Mar­ci­na Pospie­szal­skie­go otrzy­ma­ła Fry­de­ry­ka ’99 w kate­go­rii “Muzy­ka Alter­na­tyw­na”. Następ­ną pły­tą nagra­ną po kil­ku latach prze­rwy był kon­cert zare­je­stro­wa­ny w Stu­diu im. Agniesz­ki Osiec­kiej w Pol­skim Radiu. Na zle­ce­nie “Trój­ki” zespół w lutym 2002 roku prze­aran­żo­wał kil­ka­na­ście pio­se­nek wiel­ce cenio­nej w kra­ju autor­ki słów do pio­se­nek i wyko­nał je w5. rocz­ni­cę śmier­ci poet­ki w stu­diu Jej imie­nia. Kon­cert ten prze­szedł do histo­rii pol­skiej muzy­ki roz­ryw­ko­wej, nakład krąż­ka prze­kro­czył ponad sto tysię­cy sztuk – pły­ta zyska­ła sta­tus „ pla­ty­no­wej”. Zosta­ła rów­nież nomi­no­wa­na do Fry­de­ry­ków 2002 w oso­bli­wej kate­go­rii “Muzy­ka Popu­lar­na”.

Rok póź­niej uka­zu­je się stu­dyj­ny, autor­ski album “Trud­no nie wie­rzyć w nic”, któ­ry ugrun­to­wu­je pozy­cję zespo­łu “Raz Dwa Trzy” na ryn­ku muzycz­nym. Za tę pły­tę “RDT” nomi­no­wa­ny jest do Fry­de­ry­ków 2003waż sied­miu kate­go­riach. Otrzy­mu­je pięć sta­tu­etek — w kate­go­rii “Muzy­ka Alter­na­tyw­na” za “Pio­sen­kę Roku”, “Pro­duk­cję”, “Tek­sty”, “Pły­tę Roku”, “Gru­pę Roku”. Pły­ta roze­szła się do tej pory w ponad 90-tys. nakła­dzie i zyska­ła sta­tus pły­ty ” pla­ty­no­wej”.

Album “Trud­no nie wie­rzyć w nic” (Pol­skie Radio) w war­stwie pomy­słu wyni­ka z wcze­śniej­szych doko­nań gru­py, ale za spra­wą współ­pra­cy z pro­du­cen­tem Mar­ci­nem Pospie­szal­skim muzy­ka zysku­je nowe, głęb­sze i szla­chet­niej­sze brzmie­nie. Na potrze­by reje­stra­cji pły­ty posze­rzo­ne zosta­je instru­men­ta­rium o ele­men­ty per­ku­syj­ne (Tomas Celis San­chez), sek­cję dętą (Mate­usz Pospie­szal­ski, Anto­ni Gra­lak). Tek­sty nabie­ra­ją nowe­go, meta­fi­zycz­ne­go kon­tek­stu, któ­ry popar­ty mie­sza­ni­ną wąt­pli­wo­ści ich auto­ra opo­wia­da­ją o wędrów­ce czło­wie­ka poprzez życio­we kom­pli­ka­cje.

W mar­cu 2007 roku na zamó­wie­nie Prze­glą­du Pio­sen­ki Aktor­skiej zespół przy­go­to­wu­je pro­gram z pio­sen­ka­mi Woj­cie­cha Mły­nar­skie­go. Świet­nie przy­ję­ty kon­cert pre­mie­ro­wy w cza­sie Festi­wa­lu powo­du­je, że 10 czerw­ca w Stu­dio im. Agniesz­ki Osiec­kiej w War­sza­wie zespół nagry­wa kon­cer­to­wy mate­riał pły­to­wy z pio­sen­ka­mi Mistrza. Od lip­ca w roz­gło­śniach radio­wych usły­szeć moż­na pierw­szą piosn­kę sin­glo­wą pt. „Jeste­śmy na wcza­sach” z gościn­nym udzia­łem pana Woj­cie­cha. Pre­mie­ra pły­ty pla­no­wa­na jest na wrze­sień 2007.

Zespół ist­nie­je od 17 lat, a od dwu­na­stu w nie­zmie­nio­nym skła­dzie; nagry­wa i kon­cer­tu­je w kra­ju i za gra­ni­cą.

Skład zespo­łu: Adam Nowak – gita­ra, śpiew Grze­gorz Szwa­łek – pia­ni­no elek­trycz­ne, akor­de­on Jacek Ole­jarz – per­ku­sja Jarek Tre­liń­ski – gita­ra elek­trycz­na Mirek Kowa­lik – gita­ra baso­wa

Dys­ko­gra­fia: Jestem Pola­kiem ‑1991; To ja – CD,MC Poma­ton EMI 1992; Czte­ry – CD,MC Poma­ton EMI 1994; Sufit – CD,MC Poma­ton EMI 1995; Nie­cud – CD,MC Poma­ton EMI 1998; Muzy­ka z tale­rzy­ka –CD,MC Poma­ton EMI 2000; Zło­ta kolek­cja – CD,MC Poma­ton EMI 2001; Czy te oczy mogą kła­mać – CD,MC Pol­skie Radio 2002; Trud­no nie wie­rzyć w nic – CD,MC Pol­skie Radio 2003.

Wię­cej infor­ma­cji o “Raz, Dwa, Trzy” znaj­dziesz na stro­nach www.razdwatrzy.zgora.pl.

.: Tydzień Kul­tu­ry Chrze­ści­jań­skiej :.

Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.