Rząd zabroni kultu śmierci?

Rząd mek­sy­kań­ski bada moż­li­wość cof­nię­cia pozwo­le­nia na prak­ty­ko­wa­nie kul­tu “Świę­tej Bia­łej Dziew­czyn­ki”, syn­kre­tycz­nej reli­gii, będą­cej mie­szan­ką rzym­sko­ka­to­lic­kie­go obrząd­ku z reli­gia­mi ery przed­ko­lum­bij­skiej.

W świą­ty­ni tej wspól­no­ty nie ma krzy­ża z ukrzy­żo­wa­nym Jezu­sem, wize­run­ków świę­tych, czy też Dzie­wi­cy Maryi, jak to ma miej­sce w kościo­łach rzym­sko­ka­to­lic­kich. Znaj­du­je się w nich wyłącz­nie wize­ru­nek ela­ganc­ko ozdo­bio­ne­go szkie­le­tu: w jed­nym ręku szkie­let trzy­ma kosę, w dru­giej kulę ziem­ską. Koło figur­ki skła­da­ne są licz­ne ofia­ry: jedze­nie, tytoń, klej­no­ty, pie­nią­dze. Dary skła­da­ne są w prze­ko­na­niu, że jeśli się bóstwo o coś pro­si, a nie da się cze­goś w zamian, to bogin­ka zabie­rze kogoś z naj­bliż­szych oso­by pro­szą­cej.

W Para­fii Miło­sier­dzia, głów­nej kapli­cy w Tepi­to (w jed­nej z naj­bied­niej­szych dziel­nic sto­li­cy, Mek­sy­ku) moż­na zna­leźć czę­sto naj­róż­niej­sze rze­czy, nawet groź­ne i nie­le­gal­ne. Od czte­rech lat w pierw­szym dniu każ­de­go mie­sią­ca tłum zbie­ra się na uli­cy Alfa­re­ría, nio­sąc wize­run­ki „Naj­święt­szej” w pro­ce­sji. Nie bra­ku­je tam tra­dy­cyj­nych grup muzycz­nych i wier­nych, któ­rzy w pro­ce­sji uczest­ni­czą na kola­nach. Do oka­dza­nia jej nie uży­wa się kadzi­dła, ale nar­ko­ty­ku, mary­chu­any. Kult ten jest coraz bar­dziej popu­lar­ny w Mek­sy­ku, zwłasz­cza w świe­cie prze­stęp­czym. Jej naj­więk­szym świę­tem jest Dzień Zmar­łych, obcho­dzo­ny 1. listo­pa­da, a więc utoż­sa­mia­ny przez wyznaw­ców “Świę­tej Śmier­ci” z kato­lic­kim Dniem Wszyst­kich Świę­tych.

Tym­cza­sem rząd mek­sy­kań­ski bada moż­li­wość cof­nię­cia pozwo­le­nia na dzia­ła­nie “Świę­tej Śmier­ci.” Powo­dem ma być donie­sie­nie ze stro­ny byłe­go człon­ka tego “Kościo­ła”, że jego adep­ci zmu­sza­ni są do ado­ra­cji śmier­ci i łama­nia pra­wa.

W Mek­sy­ku ist­nie­je oko­ło 5 tysię­cy uzna­nych Kościo­łów i sekt. Kult “Świę­tej Śmier­ci” prak­ty­ko­wa­ny jest przez “Tra­dy­cjo­na­li­stycz­ny Kościół Mek­sy­ku i Sta­nów Zjed­no­czo­nych Ame­ry­ki” lub przez Misjo­na­rzy Naj­świę­trze­go Ser­ca i Świę­te­go Fili­pa od Jezu­sa, któ­re nie są w żaden spo­sób zwią­za­ne zwią­za­ni z Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim. Są to gru­py, sprze­ci­wia­ją­ce się posta­no­wie­niom Sobo­ru Waty­kań­skie­go II.

Kapłan sek­ty Davi Romo uwa­ża, że taka sytu­acja wca­le nie czy­ni z nich gor­szych kato­li­ków, ponie­waż według powie­dze­nia “Dalej Rzy­mu, bli­żej Boga”, wolą oni być bli­żej Boga, a dalej od papie­ża”. W jego para­fii każ­de­go dnia poja­wia­ją się dzi­siąt­ki wier­nych, a na mszach, dwa razy w tygo­dniu, zawsze jest oko­ło 200–300 osób. Według nie­go kult ten od zawsze ist­niał w Mek­sy­ku, ale z powo­du hisz­pań­skiej inkwi­zy­cji był on prak­ty­ko­wa­ny w ukry­ciu, bowiem ludzie posia­da­li w swo­ich domach ofi­cjal­ne wize­run­ki Maryi i świę­tych, ale w ukry­ciu rów­nież odda­wa­li cześć wize­run­kom “Świę­tej Śmier­ci”, któ­rą uwa­ża­li za “Świę­tą Bia­łą Dziew­czyn­kę” lub za “Panią Ciem­no­ści”, typ anio­ła lub świę­te­go, któ­ry zabi­ja ludzi z naka­zu Boga.

Według stro­ny inter­ne­to­wej “Sie­ci Świę­tej Śmier­ci” kult ten jest spra­wo­wa­ny w Mek­sy­ku od 3 tysię­cy lat, gdyż Mek­sy­ka­nie odzie­dzi­czy­li po swo­ich przod­kach dwóch bogów: Mic­tlan­te­cuh­tli i Mic­te­ca­ci­hu­átl, któ­rzy zarzą­dza­li świa­ta­mi prze­zna­czo­nym dla osób zmar­łych. Do nich rów­nież zwra­ca­li się wszy­scy ci, któ­rzy pra­gnę­li zabić.