Sikhowie rosną w siłę
- 31 marca, 2003
- przeczytasz w 1 minutę
Największa świątynia sikhijska poza granicami Indii została otwarta w niedzielę w Londynie. Uroczystość poprowadził Sri Guru Singh Sabha Gurdwara. Budowę rozpoczęto w maju 2000 roku. Świątynia ma stać się centrum sikhizmu w Wielkiej Brytanii i całej Europie. — Ambicją budowniczych było stworzenie świątyni ustępującej wyglądem tylko słynnej Złotej Świątyni w Amritsar — wyjaśnił Parminder Singh Garcha. Poza miejscem do modlitwy w skład kompleksu budynków wchodzi także […]
Największa świątynia sikhijska poza granicami Indii została otwarta w niedzielę w Londynie. Uroczystość poprowadził Sri Guru Singh Sabha Gurdwara.
Budowę rozpoczęto w maju 2000 roku. Świątynia ma stać się centrum sikhizmu w Wielkiej Brytanii i całej Europie. — Ambicją budowniczych było stworzenie świątyni ustępującej wyglądem tylko słynnej Złotej Świątyni w Amritsar — wyjaśnił Parminder Singh Garcha.
Poza miejscem do modlitwy w skład kompleksu budynków wchodzi także centrum wspólnoty, biblioteka, pokój seminaryjny, jadalnia i wiele innych.
Sikhizm jest synkretyczną religią indyjską, będącą połączeniem wątków islamu i hinduizmu. Powstała na przełomie XV i XVI w. Jej protoplastami byli Ramananda i jego uczeń Kabir, głoszący w swej mistycznej poezji wiarę w jedynego Boga, pojawiającego się pod postaciami różnych bóstw.
Takim ideom nadał formę religijną pierwszy nauczyciel “guru”, Nanak Czand (1469–1538). W 1708 przywódca sikhów, guru Gowinda, postanowił nie przekazywać żadnemu uczniowi władzy religijnej. Po jego śmierci funkcję guru sikhów przejęła Księga (Adi Granth — Pra-Księga, Granth Sahib — Pan-Księga) zawierająca wypowiedzi Ramanandy, Kabira, Nandewy i Nanaka. Oddaje się jej cześć, recytując ją bez przerwy, a jej oryginał jest przechowywany w Złotej Świątyni w Amritsarze w Pendżabie.
Sikhizm odrzuca rytuał, głosi równość wszystkich wobec Boga, podkreśla wartość pracy.