Ślub prawosławnego w Kościele katolickim

Jestem kato­licz­ką a mój narze­czo­ny pra­wo­sław­nym. Ślub bie­rze­my w Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim a narze­czo­ny pozo­sta­je przy swo­jej wie­rze. Ksiądz powie­dział mi, że na ślu­bie mój narze­czo­ny będzie mógł przy­jąć Komu­nię jeśli wcze­śniej wyspo­wia­da się w cer­kwi i nie ozna­cza to zmia­ny wia­ry jak mówią nie­któ­rzy.

+++

Z punk­tu widze­nia Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go przy­ję­cie Komu­nii św. przez pra­wo­sław­ne­go w Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim jest upraw­nio­ne w tzw. „sytu­acji egzy­sten­cjal­nej”, a ślub w obcym Koście­le moż­na za taką uznać, cho­ciaż przede wszyst­kim leży to w gestii Pani narze­czo­ne­go. Nie ozna­cza to zmia­ny wyzna­nia.

Nale­ży tu być jed­nak świa­do­mym rygo­ry­stycz­ne­go podej­ścia Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go, któ­ry gene­ral­nie, co do zasa­dy, zaka­zu­je przyj­mo­wa­nia Komu­nii w świą­ty­niach nie swo­je­go wyzna­nia, trak­tu­jąc to jako apo­sta­zję, choć teo­lo­gia i prak­ty­ka poszcze­gól­nych Cer­kwi pra­wo­sław­nych na świe­cie jest róż­na w tym zakre­sie.

W Pań­stwa sytu­acji naj­le­piej skon­sul­to­wać się tak­że z pra­wo­sław­nym dusz­pa­ste­rzem narze­czo­ne­go.

Pole­cam lek­tu­rę: J. Mey­en­dorff, Mał­żeń­stwo w Pra­wo­sła­wiu. Teo­lo­gia, litur­gia, życie, Lublin 1995

Wero­ni­ka Smo­lar­kie­wicz