Św. Pio — dziś niezwykły, niegdyś tylko pokorny

Fran­ce­sco For­gio­ne, bo o nim mowa, uro­dził się 25 maja 1887 w wio­sce Pie­trel­ci­na (Bene­vent) na połu­dniu Włoch. Wycho­wy­wa­ny w rodzi­nie wie­rzą­cej, ale nie­afi­szu­ją­cej się swo­ją poboż­no­ścią. Nato­miast Fran­ci­szek od naj­młod­szych lat jest poboż­ny do tego stop­nia, że jego życie ducho­we przed­sta­wia się bar­dzo doj­rza­le. I już w wie­ku 15 lat sły­szy boże wezwa­nie i nie waha­jąc się odpo­wia­da na nie. Wstę­pu­je do klasz­to­ru, by zostać fran­cisz­ka­ni­nem. Postu­lat roz­po­czy­na w stycz­niu 1903 roku, aby za dwa­na­ście mie­się­cy 22 stycz­nia 1904 r. przy­wdziać habit i obrać imię Pio. O życiu ojca Pio, jego styg­ma­tach i nie­zwy­kłym darze, jakim obda­rzył go Bóg, Jaro­sław Augu­sti pisze w swo­im arty­ku­le „Św. Pio — dziś nie­zwy­kły, nie­gdyś tyl­ko pokor­ny” na łamach Maga­zy­nu Eku­me­nicz­ne­go Sem­per Refor­man­da. Ser­decz­nie zapra­sza­my do lek­tu­ry.