Tajemnica spowiedzi i tajemnica duszpasterska

Cho­ciaż poję­cie spo­wie­dzi wywo­dzi się z teo­lo­gii, to jed­nak moż­na i trze­ba zde­fi­nio­wać ogól­nie spo­wiedź dla potrzeb języ­ka praw­ni­cze­go. Spo­wiedź obej­mu­je czyn­no­ści zwią­za­ne z udzie­le­niem roz­grze­sze­nia (abso­lu­cji) peni­ten­to­wi przez duchow­ne­go, zakła­da­ją­ce pouf­ność powie­rza­nych pod­czas nich fak­tów. Spo­wiedź przed inny­mi oso­ba­mi, prak­ty­ko­wa­na w nie­któ­rych tra­dy­cjach pro­te­stanc­kich (np. przed poszko­do­wa­nym), nie jest obję­ta tajem­ni­cą spo­wie­dzi.

O kościel­no-praw­nych aspek­tach tajem­ni­cy spo­wie­dzi i roz­mo­wy dusz­pa­ster­skiej na przy­kła­dzie Kościo­ła Rzym­sko­ka­to­lic­kie­go i Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go (Lute­rań­skie­go) pisze w tek­ście “Tajem­ni­ca spo­wie­dzi i taj­kem­ni­ca dusz­pa­ster­ska” Michał Hucał, absol­went wydzia­łu Pra­wa i Admi­ni­stra­cji UW, na łamach Eku­me­nicz­ne­go Maga­zy­nu Teo­lo­gicz­ne­go Sem­per Refor­man­da.

Ser­decz­nie zapra­sza­my do lek­tu­ry arty­ku­łu.