Ted Scott (1919–2004) anglikański prymas Kanady
- 3 maja, 2005
- przeczytasz w 2 minuty
W zeszłym roku w czerwcu zginął tragicznie w wypadku samochodowym były anglikański prymas tego kraju arcybiskup Tedd Scott. Choć osobiście był bardzo skromnym i życzliwym człowiekiem, zlośliwi nazywali go “czerwonym prymasem” albo “anglikańską teologią wyzwolenia”. Oto jego krótki protret.Urodził się w Edmonton, jako syn pastora anglikańskiego w Edmonton. Już jego ojciec, w czasach gdy anglikanizm był postrzegany w Kanadzie, jako religia establiszmentu, słynął z zaangażowania społecznego i niespotykanej […]
Urodził się w Edmonton, jako syn pastora anglikańskiego w Edmonton. Już jego ojciec, w czasach gdy anglikanizm był postrzegany w Kanadzie, jako religia establiszmentu, słynął z zaangażowania społecznego i niespotykanej u innych duchownych aktywności na rzecz ubogich.
Po ukończeniu uniwersytetu ożenił się i przez następnych 19 lat przenosił się 10 razy z parafii do parafii by wreszcie osiąść w Winnipeg, gdzie został kapelanem studenckim. W tym samym czasie zasłynął, jako jeden z organizatorów protestu przeciwko internowaniu kanadyjskich obywateli japońskiego pochodzenia. W 1966 roku został wybrany biskupem Kootenay. Ten okres jego życia znany jest z dość męczącej walki, jaką toczył z częścią swoich konserwatywnych wiernych, którzy sprzeciwiali się zmianom.
W 1971 roku synod Anglikańskiego Kościoła Kanady wybrał go na stanowisko dziesiątego prymasa tego kraju, który to urząd sprawował do swego przejścia na emeryturę w 1986 roku. Był wtedy najmłodszym i najradykalniejszym prymasem anglikańskim na świecie. Na czas jego prymasostwa przypadały lata konfliktu o święcenia kapłańskie dla kobiet (których był wielkim zwolennikiem), nieudany plan unii ze Zjednoczonym Kościołem Kanady (odrzucony, ku jego ogromnemu żalowi, przez biskupów w 1976 roku) oraz kontrowersje związane z problemem dyskryminacji rasowej, szczególnie w stosunku do kanadyjskich Indian, którzy znaleźli w prymasie Scottcie wielkiego obrońcę i orędownika. Wszystko to spowodowało, że przez swoich przeciwników został nazwany „czerwonym prymasem”. Jednak szacunek jakim się cieszył za granicą, dobitnie pokazuje fakt, że był jedną z osób, które skłoniły rasistowski rząd RPA do rozmów z Nelsonem Mandelą. W 1986 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Jego żona, Isabel Brannan, którą poślubił w 1942 roku w Vancouver, zmarła w 2000 roku. Mieli razem czwórkę dzieci.
Do końca życia pozostał kontrowersyjną postacią. Dalej upominał się o prawa Indian i imigrantów, a na kilka miesięcy przed śmiercią udzielił ślubu kościelnego dwóm diakonkom anglikańskim, które wcześniej wzięły ślub cywilny.
Jego biografię przedstawił Hugh McCullum pt. Radical Compassion: The Life and Times of Archbishop Ted Scott” (Radykalne Miłosierdzie. Życie i czasy Arcybiskupa Teda Scotta).
:: EAI Ekumenizm.pl: Abp Scott nie żyje
Abp Ted Scott (Nekrolog w “Anglican Journal”)
ABP Ted Scott (Nekrolog w “Ministry Matters”)