Trzy wieki asyryjskiej rodziny chrześcijańskiej Bachtiszo w służbie medycznej

Imię Bach­ti­szo było dość popu­lar­ne wśród chrze­ści­jan Mezo­po­ta­mii. Bodaj po raz pierw­szy poja­wia się w IV wie­ku. Oso­bę o takim imie­niu król per­ski Bah­ram IV (388–399) ska­zał na śmierć za wyzna­wa­nie chrze­ści­jań­stwa. W VI wie­ku oso­ba noszą­ca takie imię, okre­ślo­na jako „uczo­ny dia­kon” mia­ła namó­wić nie­ja­kie­go Qyurę Urhoyo (Cyrus z Edes­sy) do napi­sa­nia roz­praw o Wiel­kim Poście, Wiel­kim Piąt­ku i Wiel­ka­no­cy (…) Zasłu­gi rodu Bach­ti­szo w roz­wo­ju nauki, a szcze­gól­nie medy­cy­ny i kształ­to­wa­niu spe­cy­ficz­ne­go mode­lu sto­sun­ków spo­łecz­nych pod­kre­śla­ją wszyst­kie pod­ręcz­ni­ki oma­wia­ją­ce histo­rię Bli­skie­go Wscho­du we wcze­snym śre­dnio­wie­czu. Prze­kła­da­jąc na arab­ski, bez­po­śred­nio lub pośred­nio, dzie­ła Hel­la­dy posze­rzy­li wcze­śnie prze­rzu­co­ny przez pobra­tym­ców pomost mię­dzy indyj­sko-per­sko-arab­skim wscho­dem a grec­kim zacho­dem.

Ser­decz­nie zapra­sza­my Czy­tel­ni­ków EAI Ekumenizm.pl do lek­tu­ry tek­stu “Wier­ność i odda­nie. Trzy wie­ki asy­ryj­skiej rodzi­ny chrze­ści­jań­skiej Bach­ti­szo w służ­bie medycz­nej” napi­sa­ne­go przez pocho­dzą­ce­go z Syrii Micha­ela Abdal­la.

Tekst dostęp­ny jest na łamach Eku­me­nicz­ne­go Maga­zy­nu Teo­lo­gicz­ne­go Sem­per Refor­man­da.