Twoja niepojęta miłość…

“Czyż tron Twój, Panie, uwiel­bio­ny, w nie­bie nie jest dość wspa­nia­ły, że w głę­bi duszy mej skru­szo­nej zasiąść chcesz na tro­nie chwa­ły? Prze­nik­nąć tego myśl nie może, jak bar­dzoś mnie uko­chał, Boże! Jak dobryś, Boże.

Czyż jestem droż­szy ser­cu Twe­mu niż Twój Syn jed­no­ro­dzo­ny, że na śmierć kaza­łeś iść Jemu, bylem ja był oca­lo­ny? Przed Tobą kajam sięi korzę, gdy patrzę w Twej miło­ści morze. O Nie­po­ję­ty!” Jan Pro­cha­now (†1935)