Chrystus — źródłem i skarbem chrześcijan

„Wspól­nym skar­bem wszyst­kich chrze­ści­jań­skim jest Jezus Chry­stus. Nie­kie­dy jest to skarb nie­do­ce­nia­ny i nie­zau­wa­ża­ny. Chry­stus jest przez nas cią­gle nie do koń­ca odkry­ty i nie cał­kiem pozna­ny. Jed­nak to On jest naszym źró­dłem i wspól­nym domem, do któ­re­go mamy powra­cać” – powie­dział o. Sta­ni­sław Gli­sta OFM­Conv w cza­sie spo­tka­nia eku­me­nicz­ne­go w Sano­ku.

„Nowo­ścią tego­rocz­ne­go spo­tka­nia była for­ma pierw­szej jego czę­ści: licz­nie zebra­ni wier­ni naj­pierw wzię­li udział w litur­gii Nie­szpo­rów, na któ­re skła­dał się m. in. śpiew Psal­mów w sta­ro­pol­skim prze­kła­dzie Jana Kocha­now­skie­go” – wyja­śnia o. S. Gli­sta. „Były one śpie­wa­ne przez kato­lic­ki chór męski ‘Asyż’, zaś pra­wo­sław­na scho­la mło­dzie­żo­wa wyko­ny­wa­ła pie­śni litur­gicz­ne w języ­ku sta­ro­cer­kiew­no-sło­wiań­skim. W cza­sie trwa­nia hym­nu „Magni­fi­cat” grec­ko­ka­to­lic­ki duchow­ny oka­dzał wier­nych oraz ołtarz kadzi­dłem przy­wie­zio­nym z pra­wo­sław­nej Góry Athos. Nabo­żeń­stwo zakoń­czy­ło się wezwa­nia­mi o jed­ność mię­dzy chrze­ści­ja­na­mi, prze­ka­za­niem zna­ku poko­ju, śpie­wem wschod­niej melo­dii „Modli­twy Pań­skiej” oraz bło­go­sła­wień­stwem. Po jego udzie­le­niu duchow­ni czte­rech Kościo­łów łama­li się z wier­ny­mi opłat­kiem i pros­fo­rą” – doda­je o. S. Gli­sta.

W cza­sie Nie­szpo­rów duchow­ni, repre­zen­tu­ją­cy czte­ry Kościo­ły chrze­ści­jań­skie, dzie­li­li się krót­ką reflek­sją. Ks. dzie­kan Ryszard Rawic­ki, pro­boszcz para­fii pol­sko­ka­to­lic­kiej Mat­ki Bożej Różań­co­wej w Sano­ku powie­dział: „Chry­stus wybrał Apo­sto­łów po to, by gło­si­li pokój i jed­ność mię­dzy ludź­mi. Podział Kościo­ła Chry­stu­so­we­go jest bole­sny, dla­te­go musi­my doło­żyć wszel­kich sta­rań, aby tę utra­co­ną jed­ność budo­wać”.

Ks. Ire­ne­usz Kon­drów, pro­boszcz grec­ko­ka­to­lic­kiej para­fii św. Pro­ro­ka Elia­sza w Hłom­czy koło Sano­ka, powie­dział: „Chry­stus zało­żył Kościół jako wspól­no­tę dzie­ci Bożych. Dla­te­go toż­sa­mość chrze­ści­jań­ska stoi ponad toż­sa­mo­ścią wyzna­nio­wą. To spo­tka­nie jest pew­ne­go rodza­ju ‘alar­mem’, że ist­nie­ją­cy mię­dzy nami podział nie jest dobry. Dzi­siaj dzie­li­my się nie tyl­ko swo­ją ducho­wo­ścią, ale jest to tak­że dia­log kul­tur Wscho­du i Zacho­du. Dzię­ku­ję Wspól­no­cie Domi­ni­kań­skiej, któ­ra modli­ła się w naszej cer­kwi. Zapra­szam was do naszych świą­tyń, szcze­gól­nie do cer­kwi w Sano­ku, jej drzwi są zawsze otwar­te dla wszyst­kich”.

„Cie­szę się, że Duch Świę­ty natchnął tych, któ­rzy przy­szli na to spo­tka­nie. Jed­no­czy nas Nowo­na­ro­dzo­ny Chry­stus, któ­ry jest świa­tło­ścią i rado­ścią. Patrz­my na sie­bie z ufno­ścią i miło­ścią, niech Bóg udzie­li wszyst­kim nam poko­ju” – powie­dział ks. Jan Anto­no­wicz, pro­boszcz pra­wo­sław­nej kate­dry Świę­tej Trój­cy w Sano­ku.

Pastor Miro­sław Hara­sim z sanoc­kie­go zbo­ru Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go, któ­ry nie mógł być oso­bi­ście na spo­tka­niu, w liście do jego uczest­ni­ków napi­sał: „Doce­niam moral­no-reli­gij­ne zna­cze­nie tego wyda­rze­nia, słu­żą­ce utrwa­le­niu szla­chet­nej idei tole­ran­cji i jed­no­ści ducho­wej chrze­ści­jan nasze­go mia­sta. Pozo­sta­ję szcze­gól­nie w łącz­no­ści z tym sta­ra­nia­mi, mają­cy­mi na celu bliż­sze pozna­nie i dobro naszych Kościo­łów. Pra­gnę pisem­nie zapew­nić o swej ducho­wej obec­no­ści na tym waż­nym spo­tka­niu”.

O. Sta­ni­sław Gli­sta OFM­Conv, pro­boszcz fran­cisz­kań­skiej para­fii Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go w Sano­ku przy­to­czył opo­wia­da­nie z mądro­ści cha­sy­dów o pew­nym miesz­kań­cu Kra­ko­wa, któ­re­mu przy­śni­ło się, że w cze­skiej Pra­dze leży zako­pa­ny gar­niec ze zło­ty­mi tala­ra­mi. Kie­dy po wie­lu tru­dach dotarł do Pra­gi, pewien czło­wiek powie­dział mu, że z kolei jemu przy­śni­ło się, że to w domu kra­ko­wia­ni­na spo­czy­wa za pie­cem gar­niec ze zło­ty­mi tala­ra­mi. Natych­miast udał się z powro­tem do Kra­ko­wa, a po powro­cie rze­czy­wi­ście odkrył skarb, któ­ry cały czas, na wycią­gnię­cie ręki, miał w swo­im domu. „Dziel­my się rado­ścią z tego, że naszym wspól­nym skar­bem jest Jezus Chry­stus i że może­my być razem” – dodał o. S. Gli­sta.

W spo­tka­niu wziął udział ponad­to ks. dzie­kan Andrzej Ski­ba, pro­boszcz kato­lic­kiej para­fii Prze­mie­nie­nia Pań­skie­go w Sano­ku. W dru­giej czę­ści, któ­ra odby­ła się w klasz­to­rze fran­cisz­kań­skim, zebra­ni spo­tka­li się na chrze­ści­jań­skiej aga­pie. Wystą­pił tam z kon­cer­tem pie­śni i kolęd naj­pierw pra­wo­sław­ny chór dzie­cię­co-mło­dzie­żo­wy pod kie­row­nic­twem Marian­ny Jary, a po nim kato­lic­ki Chór Męski „Asyż” pod dyrek­cją Jac­ka Szu­by.

Tego­rocz­ne, już XIV Spo­tka­nie Eku­me­nicz­ne, któ­re odby­ło się 16 stycz­nia koście­le fran­cisz­kań­skim Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go w Sano­ku, zain­au­gu­ro­wa­ło obcho­dy Tygo­dnia Modlitw o Jed­ność Chrze­ści­jan, odby­wa­ją­ce­go się w dniach 18–25 stycz­nia pod hasłem „Chry­stus jedy­nym fun­da­men­tem Kościo­ła”. Gospo­da­rzem spo­tka­nia był klasz­tor fran­cisz­ka­nów i dzia­ła­ją­ca przy nim wspól­no­ta domi­ni­ka­nów świec­kich.

Na zdję­ciu od pra­wej: ks. Ire­ne­usz Kon­drów, ks. Jan Anto­no­wicz, o. Sta­ni­sław Gli­sta, ks. Ryszard Rawic­ki, ks. Andrzej Ski­ba.