Ekumeniczne szkolne rekolekcje w Łękach Dukielskich

Reko­lek­cje roz­po­czę­ły się w szko­le, gdzie w hali wido­wi­sko­wo-spor­to­wej, któ­ra może pomie­ścić wszyst­kich uczniów, ksiądz R. Jagieł­ło wygło­sił naukę, pt. „Patron szko­ły jako wzór do naśla­do­wa­nia”. Uka­zał w niej patro­na szko­ły, któ­rym jest papież Jan Paweł II jako czło­wie­ka o głę­bo­kiej wie­rze, ogrom­nej miło­ści do Boga i bliź­nie­go, o nasta­wie­niu bar­dzo tole­ran­cyj­nym i eku­me­nicz­nym. Czło­wie­ka bez­gra­nicz­nie ufa­ją­ce­go Bogu i kocha­ją­ce­go Mary­ję co zosta­ło zapi­sa­ne w her­bie sło­wa­mi: „Totus Tuus”. W treść nauki wkom­po­no­wa­ne zosta­ły dwa wier­sze recy­to­wa­ne przez uczniów: „Gdy­by tak nie­spo­dzie­wa­nie Jezus przy­szedł do Cie­bie…” i „Zba­wi­ciel Nasz nie chciał”. Zgod­nie z powie­dze­niem św. Augu­sty­na: „Kto śpie­wa, podwój­nie się modli” wyko­rzy­sta­no też hymn szko­ły i pięć pio­se­nek reli­gij­nych, któ­re wpro­wa­dza­ły w treść roz­wa­żań. Do roz­wa­ża­nia np. o świę­to­ści dosko­na­le paso­wa­ła pio­sen­ka Arki Noego: „Świę­ty, świę­ty uśmiech­nię­ty”, a o miło­ści: „Kocha­ny bra­cie”. Chó­rek szkol­ny (ok. 30 uczniów) pod kie­row­nic­twem nauczy­cie­la muzy­ki mgr Andrze­ja Asz­la­ra przez pięk­ny śpiew zachę­cał do roz­my­ślań.

W kolej­nym dniu reko­lek­cji zosta­ło przez ks. R. Jagieł­ło odpra­wio­ne nabo­żeń­stwo Dro­gi Krzy­żo­wej. Dwaj ucznio­wie nie­śli duży drew­nia­ny krzyż, a sta­cje były przed­sta­wio­ne na sta­rych, dużych obra­zach z daw­nej dro­gi krzy­żo­wej z para­fii pol­sko­ka­to­lic­kiej, trzy­ma­nych przez uczniów. Ze śpie­wem „Któ­ryś za nas cier­piał rany…” ucznio­wie nio­są­cy krzyż, ksiądz pro­wa­dzą­cy i ucznio­wie, któ­rzy czy­ta­li napi­sa­ne przez reko­lek­cjo­ni­stę roz­wa­ża­nia , powo­li wędro­wa­li po dużej hali wido­wi­sko­wo-spor­to­wej. Dzie­ci były bar­dzo prze­ję­te, gdyż po raz pierw­szy w cza­sie reko­lek­cji szkol­nych w taki spo­sób było odpra­wio­ne to nabo­żeń­stwo z bar­dzo czyn­nym ich udzia­łem. Naj­młod­si ucznio­wie to pra­wie doty­ka­li obra­zów, bo nigdy z tak bli­ska nie widzie­li Męki Pań­skiej.

Oczy­wi­ście tak jak w pierw­szym dniu, tak też i w następ­nym, dal­szy pro­gram reko­lek­cji był reali­zo­wa­ny w para­fii rzym­sko­ka­to­lic­kiej. Póki nie nastą­pi inter­ko­mu­nia mię­dzy naszy­mi Kościo­ła­mi ta for­mu­ła reko­lek­cji szkol­nych, gdzie duchow­ny z inne­go Kościo­ła może pro­wa­dzić reko­lek­cje w szko­le wyda­je się sen­sow­na i god­na wpro­wa­dze­nia wszę­dzie tam, gdzie do szko­ły uczęsz­cza­ją dzie­ci z róż­nych wyznań. Jest to poka­za­nie w prak­ty­ce, że tole­ran­cja reli­gij­na zapew­nio­na przez Kon­sty­tu­cję RP może być z powo­dze­niem reali­zo­wa­na w szko­le publicz­nej.