Przesłanie bożonarodzeniowe Kościołów zrzeszonych w PRE

Świę­ta Boże­go Naro­dze­nia sta­no­wią jeden z ele­men­tów wspól­ne­go dzie­dzic­twa ducho­we­go wszyst­kich chrze­ści­jan w naszym kra­ju. W tych dniach wspo­mi­na­my przyj­ście na świat nasze­go Zba­wi­cie­la, Jezu­sa Chry­stu­sa, któ­re­go Pan Bóg posłał na świat, by obda­rzyć wszyst­kich ludzi swo­ją świa­tło­ścią, rado­ścią, poko­jem i zba­wie­niem. Te czte­ry wiel­kie, Boże dary – zapo­wia­da­ne przez pro­ro­ków w Sta­rym Testa­men­cie — sta­ły się przez wia­rę w Chry­stu­sa-Zba­wi­cie­la dara­mi łaski, któ­re może przy­jąć każ­dy, kto tego szcze­rze pra­gnie — napi­sa­li przed­sta­wi­cie­le Kościo­łów Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej.

Świę­ta Boże­go Naro­dze­nia sta­no­wią jeden z ele­men­tów wspól­ne­go dzie­dzic­twa ducho­we­go wszyst­kich chrze­ści­jan w naszym kra­ju. W tych dniach wspo­mi­na­my przyj­ście na świat nasze­go Zba­wi­cie­la, Jezu­sa Chry­stu­sa, któ­re­go Pan Bóg posłał na świat, by obda­rzyć wszyst­kich ludzi swo­ją świa­tło­ścią, rado­ścią, poko­jem i zba­wie­niem. Te czte­ry wiel­kie, Boże dary – zapo­wia­da­ne przez pro­ro­ków w Sta­rym Testa­men­cie – sta­ły się przez wia­rę w Chry­stu­sa-Zba­wi­cie­la dara­mi łaski, któ­re może przy­jąć każ­dy, kto tego szcze­rze pra­gnie – napi­sa­li przed­sta­wi­cie­le Kościo­łów Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej.

Pan Jezus przy­szedł na świat, w któ­rym wciąż nie bra­ku­je ludzi żyją­cych w ducho­wej ciem­no­ści i powie­dział: „Ja jestem świa­tło­ścią świa­ta. Kto idzie za mną, nie będzie cho­dził w ciem­no­ści, ale będzie miał świa­tłość życia” (Ew. Jana 8, 12 – tłum. ekum.).

Przyj­ście na świat Zba­wi­cie­la jest rów­nież Bożym darem rado­ści, któ­ra po raz pierw­szy roz­brzmia­ła na polach betle­jem­skich. Od nas, chrze­ści­jan dzi­siaj, któ­rzy doświad­cza­ją smut­ku, życio­wych roz­cza­ro­wań i kło­po­tów, Pan Jezus ocze­ku­je ducha rado­ści, zaufa­nia i nadziei:„Powiedziałem wam to, aby Moja radość była w was i aby wasza radość była peł­na” (Ew. Jana 15,11 – tłum. ekum.).

Przy­szło nam żyć w epo­ce ter­ro­ry­zmu, prze­mo­cy i wciąż nie usta­ją­cych kon­flik­tów spo­łecz­nych. Na prze­kór wszyst­kim zagro­że­niom – Jezus jako Ksią­żę Poko­ju ape­lu­je: „Pokój wam zosta­wiam. Mój pokój wam daję (…). To wam powie­dzia­łem, aby­ście mie­li pokój we mnie” (Ew. Jana 14,27; 16,33a – tłum. ekum.).

Naro­dził się wam Zba­wi­ciel! W tych sło­wach zawie­ra się isto­ta naszej chrze­ści­jań­skiej wia­ry i nasze wspól­ne, eku­me­nicz­ne świa­dec­two. „A świa­dec­two to – jak pisał Ap. Jan – jest nastę­pu­ją­ce: Bóg dał nam życie wiecz­ne, a życie to jest w Jego Synu” (1 List Jana 5,11 – tłum. ekum.). Jako chrze­ści­ja­nie w Pol­sce pra­gnie­my spro­stać Boże­mu wyzwa­niu, by w ten świat, gdzie tak wie­lu ludzi żyje bez praw­dzi­wej rado­ści i nadziei — ponieść Dobrą Nowi­nę o świa­tło­ści, rado­ści, poko­ju i zba­wie­niu, jakie mamy w Chry­stu­sie – naj­wspa­nial­szym darze Nie­bios!

Wyra­ża­my rów­nież gorą­ce pra­gnie­nie, by świę­ta zbli­ży­ły do sie­bie chrze­ści­jan oraz natchnę­ły wszyst­kich ludzi zma­ga­ją­cych się z pro­ble­ma­mi dnia codzien­ne­go Bożą nadzie­ją na lep­sze jutro.

POLSKA RADA EKUMENICZNABoże Naro­dze­nie 2004