Światowy Dzień Modlitwy: Niech nasza światłość świeci

Niech nasza świa­tłość świe­ci” — to mot­to Świa­to­we­go Dnia Modli­twy, któ­ry 4 mar­ca odbył w 170 kra­jach. Świa­to­wy Dzień Modli­twy jest ruchem eku­me­nicz­nym kobiet chrze­ści­jań­skich, któ­re wywo­dzą się z róż­nych tra­dy­cji, kul­tur i kra­jów. Ini­cja­ty­wa ta zosta­ła zapo­cząt­ko­wa­na pod koniec XIX w. przez kobie­ty z USA i Kana­dy. Myślą prze­wod­nią ruchu jest hasło „Świa­do­ma modli­twa — modli­tew­ne dzia­ła­nie”.

Kie­row­nic­two ŚDM ma sie­dzi­bę w Nowym Jor­ku, two­rzą je kobie­ty z ośmiu wiel­kich regio­nów świa­ta, repre­zen­tu­ją­ce trzy tra­dy­cje chrze­ści­jań­skie: pro­te­stanc­ką, pra­wo­sław­ną i kato­lic­ką. W Pol­sce pierw­sze nabo­żeń­stwo ŚDM odby­ło się w 1927 r., regu­lar­nie spo­tka­nia odby­wa­ją się od 1962 r.

Corocz­nie w cza­sie ŚDM uwa­ga zwró­co­na jest na jeden kraj, poprzez pozna­nie jego histo­rii, kul­tu­ry, sytu­acji kobiet oraz dzia­ła­ją­cych w nim Kościo­łów. Celem nabo­żeństw ŚDM, któ­re odby­wa­ją się w pierw­szy pią­tek mar­ca, jest umoc­nie­nie wia­ry, wza­jem­nie zbli­że­nie i pozna­nie ludzi róż­nią­cych się kolo­rem skó­ry, dzie­dzic­twem kul­tu­ro­wym i tra­dy­cją reli­gij­ną. Wspól­na modli­twa ma pro­wa­dzić do dzia­ła­nia na rzecz tych, któ­rzy potrze­bu­ją pomo­cy i wspar­cia.

Tego­rocz­ny ŚDM odbył się 4 mar­ca, a jego tekst został uło­żo­ny przez Polki róż­nych wyznań z Pol­ski, ponie­waż nasze­mu kra­jo­wi poświę­co­no uwa­gę w tym roku. ŚDM zor­ga­ni­zo­wa­ły rów­nież kobie­ty róż­nych wyznań w Sano­ku. Do wspól­nej modli­twy w koście­le fran­cisz­kań­skim Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go zapro­sze­ni byli pra­wo­sław­ni, gre­ko­ka­to­li­cy, pol­sko­ka­to­li­cy, kato­li­cy, adwen­ty­ści i ewan­ge­licz­ni zie­lo­no­świąt­kow­cy.

Nabo­żeń­stwo zosta­ło roz­po­czę­te od wza­jem­ne­go dzie­le­nia się chle­bem, następ­nie czy­ta­no Pismo św., modlo­no się i śpie­wa­no pie­śni w języ­ku pol­skim, nie­miec­kim, łaciń­skim, ukra­iń­skim i cer­kiew­no-sło­wiań­skim. „Jako chrze­ści­ja­nie i chrze­ści­jan­ki róż­nych wyznań modli­my się o świa­tło sło­wa Boże­go — aby do nas prze­mó­wi­ło, o świa­tło Ducha Świę­te­go — aby nas oświe­ci­ło, o żar miło­ści Bożej – aby w nas pło­nął” – mówi­li zebra­ni w koście­le.

Po modli­twie „Ojcze nasz”, któ­rą zebra­ni śpie­wa­li, two­rząc krąg sple­cio­nych rąk, wszy­scy zapa­li­li świecz­ki, któ­re otrzy­ma­li wcho­dząc do świą­ty­ni. „Pro­si­my o świa­tło od Boga, aby­śmy mogli być świa­tłem dla innych. Wszy­scy jeste­śmy róż­nie uta­len­to­wa­ni i może­my róż­nie prze­ka­zy­wać świa­tło. Prze­ka­zu­je­my to świa­tło od Boga dalej, aby nikt nie pozo­stał w ciem­no­ści” – brzmia­ły sło­wa dal­szej modli­twy.

Zebra­ni zakoń­czy­li nabo­żeń­stwo sło­wa­mi: „Boże, pro­si­my Cię, niech na świe­ce przy­by­wa dobra, zamiast zła, wia­ry zamiast prze­są­dów, miło­ści zamiast nie­na­wi­ści. Boże, pro­si­my, aby wszy­scy ludzie na całej zie­mi mogli żyć w poko­ju i posza­no­wa­niu sie­bie nawza­jem. Dzię­ku­je­my Ci, że jako kobie­ty róż­nych sta­nów i zawo­dów może­my słu­żyć naszym bli­skim, ludziom, któ­rzy żyją wokół nas i gło­sić orę­dzie o miło­ści Chry­stu­sa”.

Wszyst­kie kobie­ty, z oka­zji zbli­ża­ją­ce­go się ich świę­ta, otrzy­ma­ły od gospo­da­rzy świą­ty­ni pamiąt­ko­we kart­ki wraz z życze­nia­mi. Wrę­czył je o. Sta­ni­sław Gli­sta OFM­Conv, pro­boszcz para­fii fran­cisz­kań­skiej w Sano­ku, przy któ­rej od 1998 r. odby­wa­ją się kil­ka razy w roku spo­tka­nia eku­me­nicz­ne.

Witold Pobie­dziń­ski OFM­Conv

Na zdj.: ŚDM w Sano­ku w koście­le Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go, 4 mar­ca 2005 r. /fot. Witold Pobie­dziń­ski.