Zakończył się dialog mariawicko-rzymskokatolicki

Po 26 posie­dze­niach i 14 latach “Komi­sja Mie­sza­na ds. Dia­lo­gu Teo­lo­gicz­ne­go pomię­dzy Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim a Kościo­łem Sta­ro­ka­to­lic­kim Maria­wi­tów” zakoń­czy­ła we Wło­cław­ku swo­ją dzia­łal­ność. Komi­sja roz­po­czę­ła pra­ce w 1997 roku dzię­ki zaan­ga­żo­wa­niu rzym­sko­ka­to­lic­kie­go bisku­pa płoc­kie­go Zyg­mun­ta Kamiń­skie­go (póź­niej­sze­go metro­po­li­ty kamień­sko-szcze­ciń­skie­go, zm. 2010), któ­ry w ramach dzia­łań płockiegoKIK‑u odbył sze­reg spo­tkań z nie­ży­ją­cym już bisku­pem naczel­nym Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów, M. Tymo­te­uszem Kowal­skim.

Głów­nym celem komi­sji było wza­jem­ne pozna­nie się Kościo­łów. Po wyod­ręb­nie­niu się maria­wi­tów z Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go oby­dwie wspól­no­ty zmie­ni­ły się – nastą­pił roz­wój w dok­try­nie, dale­ko idą­ce zmia­ny litur­gicz­ne. W dużym stop­niu uda­ło się rów­nież dopro­wa­dzić do oczysz­cze­nia pamię­ci: wyba­cze­nia wza­jem­nych prze­win oraz nisz­cze­nia murów uprze­dzeń i igno­ran­cji. W trak­cie posie­dzeń komi­sji ana­li­zo­wa­ne były nie­zna­ne dotąd doku­men­ty, doty­czą­ce spra­wy maria­wic­kiej, któ­re komi­sja otrzy­ma­ła dzię­ki życz­li­wo­ści Rzy­mu, w tym waty­kań­skiej Kon­gre­ga­cji Nauki Wia­ry kie­ro­wa­nej wów­czas przez kard. Jose­pha Rat­zin­ge­ra. Wiel­ką zasłu­gę mają tutaj rzym­sko­ka­to­lic­cy człon­ko­wie Komi­sji Mie­sza­nej, w tym szcze­gól­nie ks. prof. Hen­ryk Sewe­ry­niak.

Komi­sja zaj­mo­wa­ła się doku­men­ta­mi kościel­no-praw­ny­mi, któ­re mia­ły wpływ na doko­na­nie eks­ko­mu­ni­ki św. Marii Fran­cisz­ki Kozłow­skiej, a tak­że doku­men­ta­mi dogma­tycz­ny­mi i kano­nicz­ny­mi, przy­bli­ża­ją­ce zro­zu­mie­nie wia­ry i nauki oby­dwu Kościo­łów. Waż­nym ele­men­tem tego pro­ce­su była dogłęb­na ana­li­za Dzie­ła Wiel­kie­go Miło­sier­dzia, a więc obja­wień danych Zało­ży­ciel­ce.

Komu­ni­kat koń­co­wy przy­ta­cza sta­no­wi­sko stro­ny rzym­sko­ka­to­lic­kiej odno­śnie obja­wień św. Marii Fran­cisz­ki, wypra­co­wa­ne w trak­cie dzia­łal­no­ści komi­sji : „Z powo­du nie­któ­rych tre­ści tych obja­wień, a przede wszyst­kim z racji na to, że Mat­ka Maria Fran­cisz­ka Kozłow­ska nie potra­fi­ła naszym zda­niem przejść „pró­by posłu­szeń­stwa”, nie uzna­li­śmy za moż­li­we pod­ję­cie sta­rań o uzna­nia eks­ko­mu­ni­ki z 1906 roku za nie­waż­ną. Pod­kre­śla­my jed­nak, że eks­ko­mu­ni­ka ta nie doty­czy obec­nie żyją­cych maria­wi­tów.”

Człon­ko­wie komi­sji ogło­si­li zakoń­cze­nie poszu­ki­wań teo­lo­gicz­nych oraz podzię­ko­wa­li sobie nawza­jem za atmos­fe­rę spo­tkań. Komu­ni­kat koń­czy się sło­wa­mi, któ­re dla wie­lu chrze­ści­jan mogą roz­cza­ro­wy­wać, a innych z kolei zachę­cać do dal­szej reflek­sji nad natu­rą eku­me­nicz­nych docie­kań: „Dla kogoś z zewnątrz rezul­tat naszej pra­cy eku­me­nicz­nej może wyda­wać się nie­do­sta­tecz­ny: kato­li­cy ‘nie wyco­fa­li’ eks­ko­mu­nik z 1906 roku, maria­wi­ci nie wró­ci­li na łono Kościo­ła, z któ­re­go wyszli. My jed­nak jeste­śmy prze­ko­na­ni, że sta­ło się coś waż­ne­go: spo­ty­ka­li­śmy się, modli­li­śmy się, roz­ma­wia­li­śmy i spie­ra­li­śmy jak bra­cia. Wie­rzy­my też, że nasz dia­log będzie kon­ty­nu­owa­ny, choć już w innej for­mie, i że doj­dzie do powo­ła­nia Komi­sji Dwu­stron­nej, zło­żo­nej z przed­sta­wi­cie­li władz naszych Kościo­łów. Wie­rzy­my wresz­cie i wspól­nie wyzna­je­my, że pojed­na­nie, gdy nastą­pi, nie będzie tyl­ko naszym ludz­kim dzie­łem, lecz przede wszyst­kim dzie­łem Ducha Świę­te­go”.

Ostat­nie posie­dze­nie komi­sji zakoń­czy­ło się wspól­ną modli­twą w kate­drze wło­cław­skiej: „Ojcze Przed­wiecz­ny, wysłu­chaj nasze żar­li­we modli­twy i udziel rzym­skim kato­li­kom i maria­wi­tom daru pojed­na­nia i jed­no­ści. Jak nasze nie­chę­ci i uprze­dze­nia nas podzie­li­ły, tak niech Two­ja miłość nas połą­czy, aby­śmy wspól­nie odda­wa­li cześć i chwa­łę Naj­święt­szej Eucha­ry­stii, zwia­sto­wa­li świa­tu Wiel­kie Boże Miło­sier­dzie i bła­ga­li o Nie, oraz zabie­ga­li o świę­tość Kościo­ła i jego sług. Przez Chry­stu­sa, Pana nasze­go. Amen”.

Pełen tekst komu­ni­ka­tu znaj­du­je się na stro­nach Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów.