WESOŁYCH ŚWIĄT

Wszyst­kim Uczest­ni­kom tego forum, jego Wła­ści­cie­lom i Twór­com skła­dam naj­lep­sze, z ser­ca pły­ną­ce życze­nia. Niech to wiel­kie sło­wo “Pokój” try­ska­ją­ce miło­ścią z kart Ewan­ge­lii odmie­nia nasze życie i odna­wia obli­cze zie­mi.

Poda­ruj mi…

Poda­ruj mi baranka,może być w skrzyn­ce drew­nia­nej­ta­kiej maleń­kiej jak Sło­wo­co dzi­siaj sta­ło się cia­łem.

Poda­ruj mi tecz­kę szkolną,tablicę zie­lo­ną jak łąkai bia­łą kre­dę i książ­kę­jak trzech Salo­mo­nów mądrą.

Pozwól zro­zu­mieć co zna­czyE rów­na się mc kwa­dra­ti ono­ma­to­pe­jai teatral­ny antrakt.

Dla­cze­go na świe­cie są woj­ny­choć jesteś Bogiem żywych­dla­cze­go głód i cho­ro­byi los nasz nie­szczę­śli­wy?

Zaglą­dam do sta­jen­kig­dzie leżysz cichy i świę­ty — dla­cze­go pod ścia­ną stoi krzyż z ostrych cier­ni wycię­ty?

Poda­ruj mi ser­ce mądre­bym żłó­bek i krzyż zro­zu­miał — otwórz mi je na ościerz,bym życie oddać umiał­za Ciebie,za naszych braci,za ojca co pła­cze w nocy­za ludzi wszyst­kich poko­leń­za sie­bie…

I tyl­ko poda­ruj mi ciszęi tyl­ko przy­gar­nij do sie­bie­bo wokół tyle hała­su­że cza­sem nie sły­chać Cie­bie.

Rober­ti­no (1977–1991)(tłum. AO)