Wieczne piekło czy powszechne zbawienie?
- 27 lipca, 2004
- przeczytasz w 1 minutę
Apokatastaza w ujęciu Orygenesa to „końcowe odwrócenie wszystkich rzeczy”. Obecne w świecie zło, upostaciowane w Szatanie to tylko brak dobra z którego rodzą się choroby bóle i cierpienie, mające pomóc człowiekowi w jego dążeniu wzwyż. Orygenes był zwolennikiem poglądu o preegzystencji dusz, które w ogromnych i niezmierzonych przestrzeniach, w długich okresach czasu mogą zstępować z najwyższego dobra do najniższego zła lub wznieść się z całkowitego zła do najwyższego dobra. Przy czym […]
Apokatastaza w ujęciu Orygenesa to „końcowe odwrócenie wszystkich rzeczy”. Obecne w świecie zło, upostaciowane w Szatanie to tylko brak dobra z którego rodzą się choroby bóle i cierpienie, mające pomóc człowiekowi w jego dążeniu wzwyż. Orygenes był zwolennikiem poglądu o preegzystencji dusz, które w ogromnych i niezmierzonych przestrzeniach, w długich okresach czasu mogą zstępować z najwyższego dobra do najniższego zła lub wznieść się z całkowitego zła do najwyższego dobra. Przy czym prędzej czy później każdy wybierze drogę skruchy. I gdy w całym kosmosie zapanuje Bóg i Chrystus, zło nie będzie już mogło istnieć.
Serdecznie zapraszamy Szanownych Czytelników EAI Ekumenizm.pl do lektury tekstu p. Doroty Walencik pt.: „Wieczne piekło czy powszechne zbawienie“, analizującym niezwykle aktualną problematykę nadziei apokatastazy z punktu widzenia historii dogmatów.
Tekst dostępny jest na stronach Teologicznego Magazynu Ekumenicznego Semper Reformanda.
Zapraszamy do lektury!