Wiedeńska droga krzyżowa

14 szki­ców powsta­łych w poło­wie XIX wie­ku, przez dłu­gie lata uwa­ża­no za zagi­nio­ne. Dzie­ła odna­la­zły się dopie­ro pod koniec lat 90-tych ubie­głe­go wie­ku w zbio­rach wie­deń­skie­go Muzeum für Ange­wand­te Kunst.

W 2001 roku prze­nie­sio­ne zosta­ły do gale­rii Alber­ti­na (Alber­ti­na­platz 1), w któ­rej pre­zen­to­wa­ne są w for­mie wysta­wy pt.“Joseph Füh­rich. Szki­ce wie­deń­skiej dro­gi krzy­żo­wej” (03.08. ? 13.11. 2005). Wysta­wio­ne pra­ce są ori­gi­nal­ny­mi rysun­ka­mi w for­ma­cie 230 x 185 cm, któ­re posłu­ży­ły arty­ście jako wzo­rzec do fre­sków na ścia­nach kościo­ła św. Jana Nepo­mu­ce­na. Fre­ski te zali­cza­ne są po dziś dzień do głów­nych dzieł reli­gij­ne­go malar­stwa sakral­ne­go w Wied­niu.

Ten wie­deń­ski cykl przed­sta­wia­ją­cy histo­rię męczeń­stwa Chry­stu­sa wywarł ogrom­ny wpływ na następ­ne poko­le­nia twór­ców reli­gij­nych. Licz­by mówią same za sie­bie: fre­ski były kopio­wa­ny pra­wie 450 razy, czy­li czę­ściej niż jaki­kol­wiek inny cykl reli­gij­ny XIX wie­ku. Szki­ce Füh­ri­cha doce­nio­ne zosta­ły jako dzie­ła sztu­ki już w epo­ce rene­san­su, kie­dy to brak jakie­go­kol­wiek kolo­ru uzna­ny został za istot­ny ele­ment abs­trak­cji. Sam autor był prak­ty­ku­ją­cym kato­li­kiem, któ­ry z pasją odda­wał się stu­dio­wa­niu ewan­ge­lii.

Dro­ga krzy­żo­wa w jego wyko­na­niu pre­zen­tu­je całe wyda­rze­nie w spo­sób nie­zmier­nie pla­stycz­ny i dra­ma­tycz­ny, a wszyst­ko po to, by zachę­cić obser­wa­to­ra do tzw. “Com­pas­sio” czy­li współ­cier­pie­nia z Chry­stu­sem. Po trzech latach prac restau­ra­cyj­nych szki­ce sta­no­wią cen­trum wysta­wy w Alber­ti­nie, na któ­rej pre­zen­to­wa­ne są rów­nież inne eks­po­na­ty doku­men­tu­ją­ce gene­zę wie­deń­skiej dro­gi krzy­żo­wej Füh­ri­cha.

Wie­cej infor­ma­cji o wysta­wie moż­na uyskać pod adre­sem www.albertina.at

Joan­na (media@warszawa.sky.pl)