Wiek nowej ortodoksji

Wiek XXI będzie przez histo­ry­ków przy­szło­ści okre­śla­ny epo­ką, w któ­rej reli­gia zastą­pi­ło ide­olo­gię, jako głów­na siła napę­do­wa dobrych i złych czy­nów ludz­kich — do takich wnio­sków docho­dzi w swo­jej naj­now­szej książ­ce “The Next Chri­sten­dom: The Coming of Glo­bal Chri­stia­ni­ty” histo­ryk reli­gii Phi­lip Jen­kins. Jego zda­niem wspa­nia­ła przy­szłość cze­ka też w przy­szło­ści chrze­ści­jań­stwo.

Do wnio­sku tego pro­wa­dzi go uważ­na ana­li­za danych sta­ty­stycz­nych. Dowo­dzą one, że choć chrze­ści­jań­stwo wypie­ra­ne jest z kra­jów zachod­nich przez agre­syw­ny seku­la­ryzm, to jed­nak zdo­by­wa kolej­nych wier­nych w Afry­ce czy Azji oraz zacho­wu­je swój stan posia­da­nia w Ame­ry­ce Łaciń­skiej.

Jen­kins zwra­ca uwa­gę na fakt, że na samych tyl­ko Fili­pi­nach ochrzczo­no w cią­gu jed­ne­go roku wię­cej dzie­ci niż w Pol­sce, Hisz­pa­nii, Wło­chach i Fran­cji. Z 18 milio­nów chrztów udzie­lo­nych przez kato­li­ków w 1998 roku — 8 milio­nów udzie­lo­no w Ame­ry­ce środ­ko­wej i Połu­dnio­wej, 3 milio­ny w Afry­ce i nie­mal tyle samo w Azji.

Dyna­micz­ny roz­wój licz­bo­wy, a tak­że spo­ra dziet­ność nowych kato­li­ków spra­wi, że ze wszyst­kich wyli­czeń wyni­ka, że za 25 lat chrze­ści­jan będzie 2.6 miliar­da, a więk­szość z nich miesz­kać będzie na tere­nach tzw. Trze­cie­go Świa­ta.

Naj­więk­szą rolę do ode­gra­nia w świa­to­wej poli­ty­ce, ale też kształ­to­wa­nia obli­cza Kościo­ła będą mie­li, zda­niem Jen­kin­sa, chrze­ści­ja­nie z Afry­ki, któ­rych za 25 lat ma być 228 milio­nów. To oni sta­ną bowiem na linii wal­ki z isla­mem, któ­ry rów­nież zdo­by­wa sobie w Afry­ce licz­nych wyznaw­ców.

Roz­wój chrze­ści­jań­stwa wła­śnie w tych regio­nach świa­ta — spra­wi, że … powró­ci ono do swo­ich kon­ser­wa­tyw­nych stan­dar­dów moral­nych. Chrze­ści­jań­stwo to, według Jen­kin­sa, będzie takie jak to w pierw­szych wie­kach: mistycz­ne, pury­tań­skie moral­nie, pro­fe­tycz­ne i z ogrom­ną ilo­ścią męczen­ni­ków. Bez wąt­pie­nia odrzu­ci ona rów­nież zachod­nią (a)moralność w dzie­dzi­nie sek­su­al­nej.

Widać to zresz­tą już na przy­kła­dzie tego, co dzie­je się we Wspól­no­cie Angli­kań­skiej. Tam war­to­ści tra­dy­cyj­nie chrze­ści­jań­skich w spo­rze o ordy­na­cje aktyw­ne­go homo­sek­su­ali­sty na bisku­pa bro­nią wła­śnie angli­ka­nie z kra­jów afry­kań­skich.

Jen­kins zwra­ca jed­nak uwa­gę rów­nież na to, że i w zse­ku­la­ry­zo­wa­nym Zacho­dzie coraz wię­cej mło­dych ludzi, wycho­wa­nych poza jaką­kol­wiek reli­gią odkry­wa dla sie­bie chrze­ści­jań­stwo, czę­sto w jego naj­bar­dziej orto­dok­syj­nych w kwe­stiach moral­nych nur­tach.