Zjazd rastafarian

Pod­czas mię­dzy­na­ro­do­wej kon­fe­ren­cji na Jamaj­ce, set­ki wyznaw­ców rasta­fa­ria­ni­zmu, któ­rzy przy­by­li z wie­lu kra­jów świa­ta, dys­ku­to­wa­ło na temat repa­tria­cji wyznaw­ców tej reli­gii do Afry­ki, oraz moż­li­wo­ści legal­ne­go uży­wa­nia mari­hu­any pod­czas reli­gij­nych rytu­ałów.

Rasta­fa­ria­nizm wyrósł z ruchu Powrót do Afry­ki (Back to Afri­ca), któ­ry zapo­cząt­ko­wał Mar­cus Garvey (1887–1940) z Jamaj­ki. W począt­kach wie­ku zało­żył on orga­ni­za­cję, któ­rej celem było umoż­li­wie­nie miesz­kań­com Jamaj­ki powrót do Afry­ki, ich praw­dzi­wej ojczy­zny.

Gło­sił on nadej­ście czar­ne­go kró­la. Jego pro­roc­two mia­ło się speł­nić poprzez koro­na­cję księ­cia Ras Tafa­rie­go, któ­ry wraz z cesar­ską koro­ną przy­brał imię Haj­le Sel­la­sje. Rzą­dził przez 45 lat i był nie­kwe­stio­no­wa­nym auto­ry­te­tem mię­dzy­na­ro­do­wym. Pod­kre­ślał zawsze, że jest spo­krew­nio­ny z biblij­nym Dawi­dem i kró­lo­wą Sabą. Wła­śnie od jego imie­nia pocho­dzi nazwa “rasta­fa­ria­nizm”.

Ide­olo­gia rasta­fa­rian opie­ra się na swo­istej inter­pre­ta­cji Biblii. Lud Izra­ela to Czar­ni, upro­wa­dze­ni do Nowe­go Świa­ta. Praw­do­po­dob­nie Ras Tafa­ri to mesjasz a Garvey jest odpo­wied­ni­kiem biblij­ne­go Mesja­sza. Szcze­gól­ną uwa­gę rasta­fa­ria­nie przy­kła­da­ją do dwóch ksiąg Pisma Świę­te­go — Gene­sis i Apo­ka­lip­sy. Cha­rak­te­ry­stycz­ne dla ide­olo­gii Rasta­fa­rian jest pacy­fi­stycz­ne nasta­wie­nie do świa­ta. Pod­czas ostat­niej kon­fe­ren­cji dys­ku­to­wa­no nad moż­li­wo­ścią uzy­ska­nia odszko­do­wań dla potom­ków nie­wol­ni­ków. W 2002 r. rasta­fa­ria­nie z Jamaj­ki zwró­ci­li się z ofi­cjal­ną proś­bą do bry­tyj­skiej kró­lo­wej Elż­bie­ty II, aby monar­chia w ramach rekom­pen­sa­ty zapew­ni­ła wszyst­kim chęt­nym czar­no­skó­rym dar­mo­wy trans­port do Afry­ki. Monar­chia jed­nak do dzi­siaj nie­od­po­wie­dzia­ła.