Jubileusze i uroczystości mariawickie w Płocku

Sło­wa z ostat­nich Obja­wień, jakie Pan Jezus dał św. M. Fran­cisz­ce, są pod wzglę­dem mistycz­no-teo­lo­gicz­nym jed­ny­mi z naj­bar­dziej wyra­zi­stych ekle­zjo­lo­gicz­nie w tra­dy­cji maria­wic­kiej. Pan Jezus mówił do Matecz­ki o ode­bra­niu wszyst­kim kapła­nom mocy nad dusza­mi i ser­ca­mi ludz­ki­mi, któ­re On Sam – Uta­jo­ny w Prze­naj­święt­szym Sakra­men­cie – weź­mie w swo­je ręce. Są one nie tyl­ko zapo­wie­dzią i wyro­kiem, ale utwier­dze­niem w wie­rze i łasce, iż nasze życie chrze­ści­jań­skie żyje i umie­ra z Chry­stu­sem bez wzglę­du na to, jak wie­rzy­my, jak się modli­my, gdyż wszyst­ko i tak zale­ży od Chry­stu­sa i tyl­ko od Nie­go.

Sło­wa Obja­wień z 1918 roku zawie­ra­ją rów­nież istot­ny akcent eku­me­nicz­ny:

“Pan Jezus Sam złą­czy z nami dusze miłu­ją­ce Go ze wszyst­kich wyznań roz­pro­szo­nych po całym świe­cie w Jeden Świę­ty Kościół Powszech­ny naj­pierw ducho­wo, a potem zewnętrz­nie, Któ­re­go Sam Bara­nek będzie Gło­wą i Kró­lem.”

W Obja­wie­niach z 1918 roku zawar­te jest też pole­ce­nie Zba­wi­cie­la, aby zbu­do­wa­na w latach 1911–1914 Kate­dra Nie­usta­ją­cej Ado­ra­cji Ubła­ga­nia nazy­wa­ła się od 15 sierp­nia „Świą­ty­nią Miło­sier­dzia i Miło­ści” stąd też 15 sierp­nia jest w tra­dy­cji wszyst­kich maria­wi­tów tak­że Świę­tem Poświę­ce­nia Świą­ty­ni. W Dzie­le Wiel­kie­go Miło­sier­dzia Chry­stus obie­cał wysłu­chać wszyst­kich modlitw i próśb „o ile zgod­ne będą z Wolą Bożą”.

Przy­go­to­wa­nia do uro­czy­sto­ści 15 sierp­nia odby­wa­ły się przez ponad tydzień. Wie­lu wier­nych z para­fii maria­wic­kich przy­by­ło do Płoc­ka, aby przy­go­to­wać klasz­tor i Świą­ty­nię na uro­czy­sto­ści. Litur­gicz­nie roz­po­czę­ły się w wigi­lię Świę­ta od cało­do­bo­wej Ado­ra­cji Prze­naj­święt­sze­go Sakra­men­tu, któ­rą poprze­dzi­ły obłó­czy­ny nowe­go kle­ry­ka, br. M. Woj­cie­cha. Z kolei 15 sierp­nia odpra­wio­no rano Mszę świę­tą z oka­zji Świę­ta Wnie­bo­wzię­cia NMP, a o 10:00  Sumę na Świę­to Poświę­ce­nia Świą­ty­ni. Litur­gii prze­wod­ni­czył Biskup Naczel­ny Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów bp Marek M. Karol Babi w asy­ście wszyst­kich bisku­pów maria­wic­kich, w tym bp. M. Andrze­ja Le Beca, bisku­pa pro­win­cji fran­cu­skiej Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów, któ­ry przy­był do Płoc­ka z gru­pą wier­nych z pary­skiej para­fii.

W litur­gii uczest­ni­czy­li kapła­ni, dia­ko­ni i kle­ry­cy, oraz zapro­sze­ni goście eku­me­nicz­ni – Pol­ską Radę Eku­me­nicz­ną (PRE) repre­zen­to­wał ks. dr Grze­gorz Giem­za, dyrek­tor Biu­ra PRE i jed­no­cze­śnie duchow­ny Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skie­go, ks. Eliasz Tara­sie­wicz, pro­boszcz płoc­kiej Para­fii Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go, oraz ks. Szy­mon Czem­bor z Para­fii Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skiej w Płoc­ku i Kut­nie. Pod­czas uro­czy­sto­ści śpie­wał Mło­dzie­żo­wy Chór Maria­wic­ki oraz gra­ła orkie­stra para­fial­na dęta ze Stry­ko­wa (woj. łódz­kie).

Miej­sce Mocy

Na począt­ku kaza­nia bp M. Karol wspo­mniał wszyst­kich bisku­pów naczel­nych i sio­stry prze­ło­żo­ne Kościo­ła maria­wic­kie­go, w tym i abp. M. Micha­ła Kowal­skie­go i s. arcy­ka­płan­kę M. Iza­be­lę Wiłuc­ką, któ­rzy od roz­ła­mu w 1935 roku kie­ro­wa­li oddziel­nym Kościo­łem Kato­lic­kim Maria­wi­tów (Feli­cja­nów). Bp Babi zazna­czył, że wznie­sio­ny sta­ra­nia­mi wszyst­kich maria­wi­tów klasz­tor jest miej­scem, w któ­rym wszy­scy mogli doświad­czać miło­ści osób zamiesz­ku­ją­cych to Miej­sce. — Jezus uchy­lił cząst­kę nie­ba na zie­mi i zmi­ło­wał się nad świa­tem. Ci, któ­rzy tu przy­cho­dzi­li, otrzy­my­wa­li moc, aby pod­bić cały świat – mówił bp Babi.

Duchow­ny przy­po­mniał rów­nież, że w 1907 roku w kapli­cy sióstr maria­wi­tek odpra­wio­no pierw­szą mszę w języ­ku pol­skim. Dodał, że tak­że maria­wi­ci przy­czy­ni­li się do odzy­ska­nia nie­pod­le­gło­ści, wal­cząc ramię w ramię z inny­mi Pola­ka­mi. – Dzia­ła­nia nie­pod­le­gło­ścio­we wspie­ra­ła Wiel­ka Polka, św. Maria Fran­cisz­ka, któ­ra mówi­ła, że ratu­nek dla Pol­ski może być tyl­ko jeden: Bóg. Ludz­kie wysił­ki się nie zda­dzą na nic, jeśli nie będą mia­ły opar­cia w Bogu (…) Wzy­wam maria­wi­tów i wszyst­kich ludzi do modli­twy o pokój i miło­sier­dzie dla całe­go świa­ta i posza­no­wa­nie pra­wa w naszej Ojczyź­nie. Dzie­ło Wiel­kie­go Miło­sier­dzia nie jest prze­zna­czo­ne tyl­ko dla maria­wi­tów, ale dla wszyst­kich Pola­ków i chrze­ści­jan. Nie może­my się lękać i pod­da­wać sła­bo­ściom. Gło­śmy miło­sier­dzie – pod­kre­ślił Biskup Naczel­ny.

Pod koniec litur­gii ze sło­wa­mi pozdro­wie­nia zwró­cił się bp M. Andrzej Le Bec, któ­ry w imie­niu pro­win­cji fran­cu­skiej dzię­ko­wał za przy­ję­cie, łącz­ność wia­ry i kapłań­skie wspar­cie dla Kościo­ła we Fran­cji.

Po litur­gii odbył się świą­tecz­ny festyn przy­go­to­wa­ny przez wier­nych z całej Pol­ski. Dochód ze sprze­da­ży posił­ków i pamią­tek prze­zna­czo­ny był na dal­sze pra­ce remon­to­we Świą­ty­ni.

O godz. 15:00 roz­po­czę­ły się nie­szpo­ry, któ­re popro­wa­dził kapł. M. Jan Opa­la z Para­fii Naro­dze­nia NMP w Miń­sku Mazo­wiec­kim. Nie­szpo­ry były trans­mi­to­wa­ne na żywo przez ekumenizm.pl na Face­bo­oku – ich część litur­gicz­ną moż­na zoba­czyć poni­żej.

Kaza­nie wygło­sił bp M. Ber­nard Kubic­ki, zastęp­ca Bisku­pa Naczel­ne­go, a sło­wa pozdro­wie­nia prze­ka­zał ks. dr Grze­gorz Giem­za, pro­sząc o wspar­cie pra­cy PRE, doty­czą­cej m.in. pomo­cy na rzecz uchodź­ców.

Uro­czy­sto­ści zakoń­czy­ły się wie­czor­ną ado­ra­cją Prze­naj­święt­sze­go Sakra­men­tu.

Retrans­mi­sja nabo­żeń­stwa jubi­le­uszo­we­go zare­je­stro­wa­ne­go w Świą­ty­ni w Płoc­ku 15 sierp­nia br. odbę­dzie się w śro­dę 29 sierp­nia w TVP2 o godzi­nie 14.00.

---

Gale­ria