700 kobiet księży i arcybiskup jako diakon — obchody 20-lecia kapłaństwa kobiet w Kościele Anglii

Kla­sa 1994 roku – w tak żar­to­bli­wy spo­sób tygo­dnik ‘Church Times’ opi­sał 20. rocz­ni­cę wpro­wa­dze­nia kapłań­stwa kobiet w Koście­le Anglii. Przed monu­men­tal­ną kate­drą św. Paw­ła w Lon­dy­nie 700 kobiet ordy­no­wa­nych w Koście­le Anglii przed dwo­ma deka­da­mi świę­to­wa­ło swój jubi­le­usz wraz z arcy­bi­sku­pem Can­ter­bu­ry Justi­nem Welbym. Przed uro­czy­stą litur­gią odbył się marsz angli­kań­skich kapła­nek z rodzi­na­mi, któ­ry roz­po­czął się przed Opac­twem West­min­ster­skim, a zakoń­czył przed kate­drą.

W uro­czy­sto­ściach, oprócz kobiet-księ­ży ordy­no­wa­nych przed 20 laty, uczest­ni­czy­ły też panie ordy­no­wa­ne przed kil­ko­ma mie­sią­ca­mi czy lata­mi. Wymow­nym sym­bo­lem litur­gii był fakt, że głów­nym cele­bran­sem była ks. kano­nik Phi­lip­pa Board­man, a abp Welby, któ­ry jest zwierzch­ni­kiem Kościo­ła Anglii, zde­cy­do­wał, że będzie peł­nił służ­bę dia­ko­na. Gdy ks. Board­man przed­sta­wi­ła arcy­bi­sku­pa w roli dia­ko­na uczest­ni­cy nabo­żeń­stwa przy­wi­ta­li tę infor­ma­cję bra­wa­mi i rado­snym śmie­chem. – Jestem bar­dzo wdzięcz­ny i czu­ję się nie­zmier­nie uprzy­wi­le­jo­wa­ny – pod­kre­ślił abp Justin Welby, któ­ry wygło­sił rów­nież kaza­nie. Pry­mas podzię­ko­wał wszyst­kim tym, któ­rzy przez lata wal­czy­li o urze­czy­wist­nie­nie real­nej rów­no­ści kobiet i męż­czyzn w Koście­le, szcze­gól­nie tym, któ­rzy z tego powo­du zno­si­li cier­pie­nie i prze­śla­do­wa­nie.

Wspo­mnie­nia­mi dzie­li­ły się kobie­ty, peł­nią­ce eks­po­no­wa­ne sta­no­wi­ska w die­ce­zjach Kościo­ła Anglii, a tak­że te, któ­re spra­wu­ją posłu­gę w wiej­skich para­fiach. Jed­na z nich, ks. June Osbor­ne, dzie­kan kate­dry w Salis­bu­ry, przy­po­mi­na­ła, że gdy w 1994 roku ordy­no­wa­no kobie­ty naj­więk­szym wyzwa­niem było to, jak skła­dać świa­dec­two o Chry­stu­sie w zmie­nia­ją­cym się świe­cie. – Męż­czyź­ni mówi­li nam, że roz­po­zna­li w naszej ordy­na­cji wypeł­nie­nie służ­by, a kobie­ty o dowar­to­ścio­wa­niu ich god­no­ści i ducho­wo­ści – mówi­ła ks. Osbor­ne. Jed­nak nie wszyst­kie wspo­mnie­nia były pozy­tyw­ne. Ks. Board­man rela­cjo­no­wa­ła, że przed 1994 rokiem (Synod Gene­ral­ny Kościo­ła Anglii zaak­cep­to­wał świę­ce­nia już w 1992 roku) przed budyn­kiem kościo­ła, do któ­re­go uczęsz­cza­ła, posta­wio­no tabli­cę „Ta para­fia nie bie­rze udzia­łu w apo­sta­zji kobiet”.

Pod­czas litur­gii archi­dia­kon Opac­twa West­min­ster­skie­go ks. dr Jane Hed­ges modli­ła się za tych, któ­rzy nie są w sta­nie zaak­cep­to­wać służ­by kobiet w Koście­le, a tak­że za tych, któ­rzy są przy­ję­li posłu­gę kobiet, aby zro­zu­mie­li argu­men­ty prze­ciw­ni­ków i respek­to­wa­li ist­nie­ją­ce róż­ni­ce.

Oprócz powo­dów do świę­to­wa­nia kapłan­ki w Koście­le Anglii mają rów­nież powo­dy do nie­za­do­wo­le­nia – nie tyl­ko z powo­du prze­cią­ga­ją­ce­go się pro­ce­su, dopusz­cza­ją­ce­go świę­ce­nia bisku­pów kobiet w Koście­le Anglii (jest to jedy­ny Kościół angli­kań­ski w Wiel­kiej Bry­ta­nii, któ­ry nie pod­jął jesz­cze takiej decy­zji), ale też z powo­du nie­ko­rzyst­nej poli­ty­ki zatrud­nie­nia. Prof. Lin­da Woodhe­ad z Uni­wer­sy­te­tu Lan­ca­ster przy­po­mnia­ła w roz­mo­wie z BBC, że kobie­ty wciąż zaj­mu­ją w więk­szo­ści niż­sze sta­no­wi­ska i są gorzej opła­ca­ne niż księ­ża-męż­czyź­ni. Kobie­ty sta­no­wią jedy­nie 24% ducho­wień­stwa, pra­cu­ją­ce­go na pełen etat i aż 53% duchow­nych, utrzy­mu­ją­cych się z róż­nych źró­deł. Tyl­ko 11% duchow­nych, peł­nią­cych służ­bę na kie­row­ni­czych sta­no­wi­skach, to kobie­ty, któ­re sta­no­wią już 1/3 ducho­wień­stwa Kościo­ła Anglii.

foto: archbishopofcanterbury.org