Baptyści zamykają uczelnię po 169 latach

Spur­ge­on Col­le­ge powią­za­ny był z Unią Bap­ty­stycz­ną Wiel­kiej Bry­ta­nii. Fede­ra­cja, do któ­rej nale­ży ok. 140 tys. wier­nych w 1900 zbo­rach, pró­bo­wa­ła rato­wać histo­rycz­ną pla­ców­kę, jed­nak mimo inten­syw­nych sta­rań, ostat­ni dobro­czyń­cy wyco­fa­li się z finan­so­wa­nia uczel­ni ze skut­kiem natych­mia­sto­wym. Kon­se­kwen­cje odczu­je tak­że part­ner­ska uczel­nia w Irlan­dii.

Uczel­nia zało­żo­na przez Księ­cia Kazno­dzie­jów

Uczel­nia powsta­ła w 1856 roku w Lon­dy­nie jako pla­ców­ka szko­le­nio­wa dla bap­ty­stycz­nych pasto­rów i misjo­na­rzy w Wiel­kiej Bry­ta­nii i na świe­cie. Jej zało­ży­cie­lem był wybit­ny duchow­ny Char­les Spur­ge­on, nazy­wa­ny Księ­ciem Kazno­dzie­jów. Teo­log wywo­dził się z rodzi­ny refor­mo­wa­nej, a poprzez kon­ser­wa­tyw­ny ruch meto­dy­stycz­ny tra­fił w koń­cu do tra­dy­cji bap­ty­stycz­nej, któ­ra naro­dzi­ła się wła­śnie w Anglii.

W swo­im matecz­ni­ku bap­tyzm nie porwał tłu­mów, ale w USA do dziś jest naj­licz­niej­szym i naj­bar­dziej wpły­wo­wym wyzna­niem pro­te­stanc­kim.

Spur­ge­on, któ­ry w wie­ku 19 lat został duchow­nym, zma­gał się z depre­sją i był nało­go­wym pala­czem. Gdy spo­ty­ka­ła go kry­ty­ka mówił, że cyga­ra pali „na chwa­łę Bożą”. Pastor Spur­ge­on był przede wszyst­kim dusz­pa­ste­rzem, cenio­nym spo­łecz­ni­kiem, ale też zde­cy­do­wa­nym prze­ciw­ni­kiem nie­wol­nic­twa, czym ścią­gnął na sie­bie nie­przy­chyl­ne komen­ta­rze współ­wy­znaw­ców zza oce­anu. Zasły­nął roz­le­głym pisar­stwem teo­lo­gicz­nym, ale szcze­gól­nie kaza­niem wygło­szo­nym w Cry­stal Pala­ce w Lon­dy­nie przed ponad 23 tys. słu­cha­cza­mi i to bez nagło­śnie­nia. Do dziś kaza­nie to i wyda­rze­nia z nim zwią­za­ne są przed­mio­tem badań „histo­ry­ków dźwię­ku”.

Zamknię­cie bap­ty­stycz­nej uczel­ni z tra­dy­cja­mi to smut­na cezu­ra w histo­rii bry­tyj­skie­go bap­ty­zmu, ale i pro­te­stan­ty­zmu, gdyż Spur­ge­on Col­le­ge nale­żał do naj­star­szych ośrod­ków teo­lo­gicz­nych w Zjed­no­czo­nym Kró­le­stwie. Dzie­dzic­two teo­lo­gicz­ne Spur­ge­on pozo­sta­je żywe w tra­dy­cji refor­mo­wa­ne­go bap­ty­zmu, cze­go dowo­dem jest cho­ciaż­by fakt, że nazwi­skiem Spur­ge­ona nazwa­no tak­że inne uczel­nie, w tym w USA (m.in. w Kan­sas City w USA czy w Indiach).

Bry­tyj­scy bap­ty­ści nie będą jed­nak cał­ko­wi­cie pozba­wie­ni edu­ka­cji teo­lo­gicz­nej, gdyż w Bri­sto­lu wciąż dzia­ła Bap­tist Col­le­ge, któ­ry jest naj­star­szą, bo dzia­ła­ją­cą już od 1679 roku, bap­ty­stycz­ną uczel­nią teo­lo­gicz­ną na świe­cie.

Kry­zys doty­ka tak­że pra­sę

Nie tyl­ko jed­nak kościel­ne uczel­nie, ale i wydaw­nic­twa zamy­ka­ne są w Wiel­kiej Bry­ta­nii z powo­dów finan­so­wych.

Po pra­wie 200 latach funk­cjo­no­wa­nia zamknię­ta zosta­ła redak­cja Church of England New­spa­per.

Perio­dyk uka­zy­wał się pier­wot­nie pod nazwą The Record i powstał z ini­cja­ty­wy angli­kań­skich księ­ży, sprze­ci­wia­ją­cych się rucho­wi trak­ta­riań­skie­mu, a więc odra­dza­ją­cej się w Koście­le Anglii tra­dy­cji kato­lic­kiej (wyso­ko­ko­ściel­nej). Wbrew nazwie cza­so­pi­smo nigdy nie było ofi­cjal­nym perio­dy­kiem Kościo­ła Anglii, a waż­nym publi­ka­to­rem ewan­ge­li­kal­ne­go śro­do­wi­ska w Koście­le Anglii (dla Kościo­ła sze­ro­kie­go i niskie­go).