Południowi baptyści niejednomyślni ws. pastorek

W maju 2025 roku odbył się w Dal­las dorocz­ny Synod SBC, do któ­re­go nale­ży nie­speł­na 13 milio­nów wier­nych. Kościo­ły bap­ty­stycz­ne mają ustrój kon­gre­ga­cjo­nal­ny, co ozna­cza, że nawet jeśli zbo­ry (para­fie) funk­cjo­nu­ją w zor­ga­ni­zo­wa­nej struk­tu­rze to zbo­ry posia­da­ją dale­ko idą­cą nie­za­leż­ność.

SBC ucho­dzi za jeden z naj­bar­dziej kon­ser­wa­tyw­nych Kościo­łów pro­te­stanc­kich w USA. Mimo tego dys­ku­sja o kobie­tach duchow­nych trwa już od ćwierć wie­ku. W 2020 roku SBC przy­jął dekla­ra­cję wia­ry, że jedy­nie męż­czyź­ni mogą peł­nić urząd pasto­ra, co sta­no­wi­ło pro­blem dla tych zbo­rów, któ­re mia­ły kobie­ty pasto­rów. Naj­czę­ściej są to kobie­ty, któ­re peł­ni­ły służ­bę duchow­nych dla poszcze­gól­nych śro­do­wisk zbo­ro­wych (dzie­ci, innych kobiet), stąd też zakaz inter­pre­to­wa­no spe­cy­ficz­nie jako odno­szą­cy się jedy­nie do funk­cji pierw­sze­go pasto­ra (odpo­wied­nik pro­bosz­cza w innych wyzna­niach).

W 2023 roku wiel­kie poru­sze­nie wywo­ła­ło wyklu­cze­nie z SBC jedn­go z naj­więk­szych zbo­rów Sad­dle­back Church, na cze­le któ­re­go stał pastor Rick War­ren, zna­ny w całych Sta­nach mów­ca ewan­ge­li­za­cyj­ny. Powód? We wspól­no­cie War­re­na powie­rzo­no kobie­cie kie­ro­wa­nie zbo­rem.

Wła­dze SBC ponow­nie posta­no­wi­ły roz­wią­zać “pro­blem z kobie­ta­mi:” i został zło­żo­ny wnio­sek, aby nie przyj­mo­wać do struk­tur SBC tych zbo­rów, któ­re ordy­nu­ją kobie­ty. – Nasza kul­tu­ra może postrze­gać ten wnio­sek jako ostry, ale nasz Bóg jest mądry i usta­no­wił jedy­nie męż­czyzn na pasto­rów dla roz­wo­ju zarów­no męż­czyzn, jak i kobiet – prze­ko­ny­wał wnio­sko­daw­ca Mike Law, pastor ze sta­nu Wir­gi­nia.

Wpraw­dzie wnio­sek uzy­skał więk­szość gło­sów (61%) to jed­nak nie zdo­był wyma­ga­nej więk­szo­ści 2/3 waż­nie odda­nych gło­sów, a tym samym nie moż­na było doko­nać zmian w zasad­ni­czym pra­wie wewnętrz­nym SBC.

Gło­su­ją­cy prze­ciw­ko popraw­ce argu­men­to­wa­li, że jej wpro­wa­dze­nie znie­chę­ci­ło­by część afra­me­ry­kań­skich zbo­rów, w któ­rych służ­ba kobiet nie wywo­łu­je więk­szych kon­tro­wer­sji. Odpływ tych zbo­rów ze struk­tur SBC był­by wize­run­ko­wym cio­sem dla Kościo­ła, któ­ry został zało­żo­ny przez boga­tych plan­ta­to­rów, któ­rzy wzbo­ca­li się na nie­wol­ni­czej pora­cy Afro­ame­ry­ka­nów oraz han­dlu ludź­mi. Od dekad SBC pró­bu­je kory­go­wać swój wize­ru­nek Kościo­ła nie­od­łącz­nie zwią­za­ne­go z pięt­nem nie­wol­nic­twa.

Nie­wy­klu­czo­ne, że pod­czas przy­szło­rocz­ne­go spo­tka­nia bap­ty­stów na Flo­ry­dzie, wnio­sek będzie ponow­nie roz­pa­try­wa­ny.