“Mały” Wielki Post, czyli post przed Bożym Narodzeniem w tradycji prawosławnej
- 5 stycznia, 2008
- przeczytasz w 2 minuty
W tradycji prawosławnej okres Bożego Narodzenia wzorowany jest na najważniejszym dla prawosławia święcie liturgicznym, którym jest Zmartwychwstanie Pańskiego, Pascha Chrystusowa. Nie bez powodu we wschodniej tradycji Narodzenie Pańskie określa się mianem Paschy Zimowej: przedwieczne Słowo, Boży Syn wkracza w historię, w ludzkie ciało narodzony z Dziewicy Marii! Okres przygotowujący wschodnich chrześcijan do święta Narodzenia Pańskiego, nazywany w Kościele Zachodnim Adwentem, nazwą niekiedy nazywany jest “Małym” […]
W tradycji prawosławnej okres Bożego Narodzenia wzorowany jest na najważniejszym dla prawosławia święcie liturgicznym, którym jest Zmartwychwstanie Pańskiego, Pascha Chrystusowa. Nie bez powodu we wschodniej tradycji Narodzenie Pańskie określa się mianem Paschy Zimowej: przedwieczne Słowo, Boży Syn wkracza w historię, w ludzkie ciało narodzony z Dziewicy Marii!
Okres przygotowujący wschodnich chrześcijan do święta Narodzenia Pańskiego, nazywany w Kościele Zachodnim Adwentem, nazwą niekiedy nazywany jest “Małym” Wielkim Postem. Zaczyna się on 40 dni przed Bożym Narodzeniem, tj. 15. listopada (według tzw. starego kalendarza; według nowego stylu jest to 28 listopada). Pięć dni po rozpoczęciu postu prawosławni obchodzą święto Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogarodzicy, które w swoim kanonie zapowiada radość z Pól Betlejemskich głoszonych pasterzom przez aniołów: “Chrystus się narodził, uwielbiajcie Go!”
Punktami kulminacyjnymi prawosławnego postu przed świętem Bożego Narodzenia są dwie niedziele, a mianowicie Niedziela Świętych Praojców (13. grudnia/26. grudnia) oraz Niedziela Świętych Ojców (20. grudnia/2. stycznia). W okresie Niedzieli Praojców i Ojców wspomina się starotestamentowych proroków i świętych. Ostatnie pięć dni postu krok po kroku wprowadzają prawosławnych w liturgiczne misterium święta Narodzenia Pańskiego. W trakcie zimowego Wielkiego Postu recytowane są kanony św. Efrema Syryjczyka.
“Za Twą, Panie, łaską będę śpiewałWybrane pieśni o Dziewicy,Która w cudowny sposóbZostała Matką.Ona jest Panną i Matką.Chwała Temu, który Ją wybrał!” św. Efrem Syryjczyk